ارائه متدولوژي اولويت بندي معابر مستعد جهت پياده راه سازي در سطح شهر تهران با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي (AHP) (مطالعه موردي خيابانهاي دكترآيت، ستارخان و ده ونك)

چكیده یكی از مهمترین جنبههاي حضور انسانها در فضاهاي شهري كه سبب سرزندگی و پویایی این فضاها و نیز افزایش نقش اجتماعی آنها میشود، حركت پیاده است. از اینرو تسهیل حركت عابران پیاده در این فضاها یكی از مهمترین شاخصهاي حركت به سمت ایجاد سیستم حملونقل پایدار و انسان محور است. یكی از راهكارهاي موثر جهت فراهم آوردن زمینه حضور افراد پیاده در محیطهاي شهري توسعه پیادهراهها است. با وجود اینكه ممكن است در سطح شهرها معابر مستعد متعددي جهت پیادهراهسازي وجود داشته باشد اما بدلیل محدودیتهایی از قبیل مباحث بودجهاي، از میان معابر مستعد پیادهراه- سازي در سطح محلهها، نواحی یا شهرها بایستی بر اساس یك متدولوژي مدون معابر داراي اولویت و بكارگیري ( AHP) بالاتر انتخاب گردند. دراین پژوهش با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی شاخصهاي ضروري در انتخاب معابر مستعد، یك متدولوژي براي اولویتبندي و تصمیمگیري براي انتخاب معابر جهت انجام فرایند دقیق نیازسنجی و امكانسنجی احداث پیادهراه استفاده شده است. در نهایت به عنوان یك مطالعه موردي، متدولوژي پیشنهادي براي اولویتبندي میان سه معبر خیابان دكتر آیت، خیابان ستارخان و خیابان ونك استفاده شده است. مطالعه موردي ،(AHP) كلید واژه: ، ، ،