پهنه بندي خطر زمين لغزش با استفاده از مدل منطق فازي و نقش آن در برنامه- ريزي شهري (مطالعه موردي: شهرستان بيجار، استان كردستان)

زمینلغزشها و ناپایداريهاي دامنهاي مخاطرات مهمی براي فعالیتهاي انسانی هستند كه اغلب سبب ازدست رفتن منابع اقتصادي، خسارات به اموال و تأسیسات میشوند. هدف اصلی این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر بر وقوع زمین- لغزشهاي شهرستان بیجار واقع در استان كردستان و ارزیابی مناطق داراي پتانسیل زمینلغزش جهت تهیهي نقشه پهنهبندي با استفاده از مدل منطق فازي با بررسی كاربرد این روش در برنامهریزي شهري میباشد نتایج ارزیابی مدل 31 كه درصد از مساحت منطقه در محدوده با خطر بسیار / منطق فازي به دستآمده با استفاده از شاخص نشان داد 6 35 درصد با خطر بسیار بالا / 10 درصد با خطر بالا و 2 / 10 درصد با خطر متوسط، 2 / 12 درصد با خطر كم، 8 / كم، 2 مواجه است. نتایج به دست آمده نشاندهنده دقت بسیار بالاي مدل است، لذا این نتایج میتواند در پیشبینی وقوع زمینلغزش، كاهش خطرات همراه آنها و برنامهریزي جهت كاربري زمین مورد استفاده قرار گیرد.