كاربرد روش هاي تصميم گيري چند معياره مكاني در منابع آب

در مسائل برنامه ریزی منابع آب عموماً یك هدف وجود دارد و آن برنامه ریزی منطقه ای برای سامانه های آبی به منظور بیشینه شدن منافع اقتصادی، فیزیكی، زیست محیطی و ... است. تصمیم گیری چند معیاره مكانی كه اخیراً مورد توجه بسیاری از محققین این رشته قرار گرفته، پاسخگوی مسائل پیكربندی منابع آب نیست.بر همین اساس در این تحقیق پس از ارائه مروری مختصر بر مطالعات مختلف در این زمینه، متدولوژی متناسبی برای بكارگیری این تكنیك در ارزیابی و تعیین پیكربندی سامانه های آبی پیشنهاد می گردد. ارزیابی گزینه های مختلف بر مبنای سه معیار اساسی اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی صورت می گیرد. از این متدولوژی برای تصمیم گیری پیرامون ساخت یا عدم ساخت و همینطور منظور كاربری سد تنگ معشوره برروی رودخانه كشكان در حوضه كرخه استفاده گردید و نهایتاً گزینه های مختلف رتبه بندی شدند. بر اساس این روش بهترین گزینه،ساخت سد با هدف تولید نیروی برقابی ارزیابی شد.