يقظه از منظر امام خميني (س)

در این مقاله برای تبیین منزل یقظه از منظر امام خمینی)س(، ابتدا به نوع نگرش عرفانی ایشان به جایگاه انسان در هستی و مقصد نهایی او پرداخته میشود. سپس با صحبت درباره جایگاه یقظه در سیر استكمال نفس، تعریفی از آن ارائه میگردد. پس از آن جنبه های فردی و اجتماعی یقظه بررسی شده و در ادامه موانع یقظه و نمونه هایی از نشانه های افراد غفلت زده بیان میشود. در آثارشان مواردی وجود دارد كه ایشان همچون پیری كه برای دستگیری از بندگان آمده، صحبتهایی پیرامون بیدارسازی افراد دارند كه با عنوان راهكارهایی برای ایجاد شرایط یقظه در مقاله گنجانده شده است. درنهایت به بركات این توفیق الهی اشاره گشته و در نتیجه گیری نقطه نظرات ویژه ایشان در باب یقظه و اختلاف نظرشان با خواجه عبدالله انصاری بیان می گردد