بررسي تاثير ابعاد مديريت دانش بر هوش سازماني كاركنان(مطالعه موردي: شركت بيمه ايران استان آذربايجان شرقي)

هوش سازمانی به عنوان راهبردی مهم و ضروری برای حفظ مزیت رقابتی سازمان ها و صنایع توسعه یافته و به عنوان یك ضروریت برای دستیابی به بهره وری بیشتر در سازمان ها و صنایع كوچك و بزرگ مطرح شده است. برای تقویت هوش سازمانی توجه به ابعاد مدیریت دانش ضروری به نظر میرسد. بر همین اساس نیز هدق از این تحقیق تاثر ابعاد مدیریت دانش بر هوش سازمانی در بین كاركنان شعب شركت بیمه ایران بوده است. روش تحقیق توصیفی بوده و جامعه آماری آن عبارت است از كلیه كاركنان شركت بیمه ایران در شهر تبریز. جهت نمونه گیری از بین كاركنان شعب شركت بیمه ایران به روش طبقه تصادفی و با توجه به جدول مورگان 132 نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه البرخت (2003، Alberchet) با پایایی (90/) و مدیریت دانش جوزف حداد (2007، Joseph) با پایایی (89/) استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است كه در قسمت استنباطی از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند گانه و تحلیل واریانس یك راهه استفاده شده است كه پس از تجزیه و تحلیل داده ها نتایج نشان داد كه: بین مدیریت دانش و هوش سازمانی و بین متغیرهای ثبت دانش، استقرار دانش و مشاركت دانش با هوش سازمانی رابطه معناداری وجود دارد. هوش سازمانی افراد با توجه به سنوات خدمت متفاوت می باشد. همچنین مولفه های خلق دانش، ثبت دانش و استقرار دانش می توانند هوش سازمانی را پیش بینی نمایند.