بررسي ارتباط بين هوش هيجاني و اضطراب رقابتي در ورزشكاران مرد و زن

نقش روان در رقابت های ورزشی و همچنین پیامدهای اضطراب در روانشناسی ورزشی از مباحث قابل بحث و غیر قابل انكار است. یكی از محیط هایی كه غالباً سرشار از هیجان و اضطراب است محیط ورزش است و رویارویی با این هیجان و اضطراب امری اجتناب ناپذیر است. هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط بین ابعاد هوش هیجانی و اضطراب رقابتی در ورزشكاران زن و مرد رشته های گروهی و انفرادی استان فارس است. 270 ورزشكار زن و مرد از تیم های مختلف، كه تمامی آنها دارای 6 تا 15 سال سابقه قهرمانی بودند، یك بار در شب قبل از مسابقه و بار دوم در فاصله نیم ساعت مانده به انجام مسابقه پرسش نامه های هوش هیجانی سیبریاشرینگ و اضطراب رقابتی مارتنز (1970) را پركردند. از آزمون همبستگی كندال برای تعیین ارتباط متغیرها، آزمون كلموگروف اسمیرنوف جهت بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها، آزمون T نمونه های مستقل برای مقایسه عاملهای نرمال و آزمون «U» مان- ویتنی برای مقایسه متغیرهایی كه نرمال نبودند استفاده شده است. از نرم افزار SPSS برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها نشان دادند كه از بین ابعاد هوش هیجانی فقط خودانگیختگی با اعتماد بنفس رابطه معنا دار داشت (P<0/05) اما رابطه همه این ابعاد بغیر از همدلی با اضطراب شناختی معنادار بود (P<0/05) رابطه همه ابعاد بجز خود آگاهی و همدلی با اضطراب جسمانی معنا دار نبود (P>0/05). مردان از هوش هیجانی بالاتری برخوردارند، همچنین ثابت شد كه بین اضطراب ، اعتماد به نفس و اضطراب شناختی در ورزشكاران مرد و زن تفاوت معنا داری وجود نداشت (P>0/05). هوش هیجانی با اضطراب رقابتی در اكثر موارد ارتباط دارد. مسئولین و مدیران تیم های ورزشی باید با برنامه های آموزشی، شناخت و آگاهی ورزشكار را از توانایی و پتانسیل فردی افزایش دهند و در زمینه انگیزش نیز آموزشهای لازم را به ورزشكار بدهند.