ارتباط تحولات نظريه ي تربيتي و فلسفه ي تعليم و تربيت

بررسی تحولات در طول قرنها نشان می دهد كه هر نظریه ایی از جمله نظریه ی ترپیتی دستخوش تغییر و تحولات بوده است چهان ببینی ارسطویی، جهان بیتی نیوتنی و جهان بینی كوانتومی ارتباط نظریه ی تربیتی و فلسفه ی تعلیم و تربیت اشكال متفاوتی را ایجاد می كند این پژوهش بدنبال تاثیر جهان بیتی ارسطویی، نیوتنی و كوانتومی بر ارتباط نظریه ی تربیتی و فلسفه تعلیم و ترپیت است روش پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی می باشد، نظریه ی تربیتی در دوره ی ارسطویی میتنی بر كثرت گرایی روشها بود. جایگاهی برای ارزشیابی نظریه بر مبنای یكه روش قایل نمیشد و روش لزوما كیفیت نظریه را تعیین نمیكند براسامی جهان بینی ارسطویی بین نظریه ی تربیتی و فلسفه ی تعلیم و تربیت رابطه ی جدایی ناپذیر وجود دارد، نظریه ی تربیتی در دوره ی نیوتنی بیشتر اشاره یه یك چارچوب علوم طیبیعی داشت و یه مجموعه ای از گزاره های تعمیم یافته اطلاق میشد كه از طریق آزمون به كار گرفته میشدند این دوره حالت غایت گرایانه نظریه ی تربیتی را كنار گذاشت و یه همین دلیل برای علم یك ماهیت فرضیه ای قایل شدند و آن را محدود به فعالیت روشمند و تجربه كردند، بنابراین همین امر باعث شد كه بین نظریه و عمل جدایی قائل شوند نظریه ی تربیتی در جهانبینی كوانتومی بر پیش فرض هایی مانند كل گرایی علیت متقابل واقعیت ذهنی، عدم قطعیت عدم جدایی بین مشاهده در نظریه ه تمركز بر ظاهر و باطن خود تنظیمی فیزیك كوانتوم، تمركز بر روابط بین موجودیتها، گقتمان محور، تفكیك زدایی تأكید بر چندمراتبی نه سلسه مراتبی چند سویه نگری كتترل محلی نه كلی، ظهور رفتار از پایین به بالا تمركز بر رفتار نه نتیجه چند ارزشی، ذهنیت گرایی، تولید مجدد و تكامل تدریجی كلیت یك سیستم بچای تعادل و كنترل پژوهش سیستماتیك و مدل های فازی به جای تحویل گرایی و مدلهای ریاضی و غیرخطی بودن تاكید می كرد و براساس جهان بینی كوانتومی بین نظریه ی تربیتی و فلسفه ی تعلیم و تربیت با وجود تقاوت اما وحدت وجوه دارد