مروري بر سيستم هاي خود تطبيق و رويكردهاي تطبيق در سيستم هاي نرم افزاري

سیستم های نرم افزاری غالبا در محیط های متغیر هستند و به نظارت انسان نیاز دارند تا به عملیات خود در تمامی شرایط ادامه دهند. این عملیات شامل تنظیم مجدد، رفع اشكال و خطایابی و به طور عمومی نگهداری هستند كه منجر به صرف هزینه و زمان در فاز اجرای برنامه می شود. نیازمندی های مورد انتظار با حداقل هزینه وزمان وجود دارد. سیستم های خود تطبیق پاسخ به این تقاضا هستند. این سیستم ها یك حلقه بسته با یك چرخه باز خورد برای تغییر در عملیاتشان هستند. این تغییرات میتواند از درون خود یا از محیط نشأت گرفته باشد. این سیستم ها باید خودشان و محیط را مانیتور كنند، تغییرات عمده را ردیابی كرده و تصمیم بگیرند چگونه واكنش نشان دهند و سرانجام تغییر را اجرا كنند. این فرآیندها به ویژگی های تطبیق ذینفعان و شرایط دامنه اطلاعات و مدل محیط بستگی دارد. این مقاله به معرفی سیستم های نرمافزاری خود تطبیق و مروری بر مفاهیم پایه ی تطبیق خصوصا انواع رویكردهای فرایند تصمیم گیری جهت تطبیق و مكانیسم انتخاب عملیات تطبیق اشاره دارد.