معماري پايدار در طراحي فضاهاي آموزشي

معماری پایدار ناشی از نیاز امروز انسان در مقابل پیامدهای نامناسب جهان صنعتی و مصرفی عصر حاضر است. حفظ و حراست از منابع طبیعی جهان، كاهش آلودگی هوا و سایر آلودگیهای محیطی، حفاظت ازلایه ازن، بهداشت جسمی و روانی، آینده بشریت و... از موضوعاتی است كه مطرح بوده و ضرورت آن روز به روز آشكارتر می شود. ساختمانهای پایدار میتواند در كنترل مصرف انرژی و حفظ منابع طبیعی راهگشا باشند. از آنجا كه یكی از مهمترین بناها در شهرها، فضاهای آموزشی از جمله مدارس هستند، رویكرد معماری پایدار در طراحی مدرسه میتواند علاوه بر صرفه جویی در انرژی و كاهش اثرات زیست محیطی باعث آموزش موثر در دانش آموزان شود. طراحی اقلیمی روشی برای كاهش همه جانبه انرژی ساختمان است. در كشور ما مناطق اقلیمی متفاوتی وجود دارد، معماری سنتی راه حل هایی منطقی جهت فراهم نمودن شرایط آسایش انسان را ابداع نموده است. خیلی از بناهای سنتی ما بطور نسبی معماری پایدار به حساب می آیند، چون عواملی مانند فرهنگ و اصالت، اقلیم، مصالح منطقه و روابط عملكردی مناسب در این بناها تاثیر گذار بودند. دراین مقاله سعی گردیده تا با استفاده از راهكارهای متناسب با هر یك از اقلیم های كشور روش هایی برای ساخت مدارس ارائه شود. نتایج حاصل از این بررسی ها حكایت از آن دارد كه با توجه به كمبود انرژی و مشكلات زیست محیطی و رشد آگاهی و آموزش دانش آموزان از همان دوران كودكی باید در پی خلق آثار معماری پایدار باشیم و معماری پایدار باید در یك شرایط زمانی شامل این موارد باشد: هماهنگی و سازگاری با طبیعت و محیط زیست حداقل آسیب به طبیعت و صرفه جویی در انرژی تاثیرپذیری از شرایط فرهنگی، محیطی و اقلیمی پاسخ درست به نیازهای عملكردی خوانایی و دور از ابهام