بررسي اهميت سرزندگي در كيفيت فضاهاي شهري و عوامل موثر بر آن

یكی ازمهمترین نیازهای روانی بشرشادمانی و نشاط است، انسان همانند بسیاری دیگر از موجودات كره خاكی زندگی اجتماعی دارد و از این رو نیاز وی به شادمانی به صورت نیاز به زندگی و فعالیت درمحیطی سرزنده متبلور می شود، شهر به عنوان پیچیده ترین مكان اجتماعی ساخته شده به دست بشر نیازمند آن است كه بافتی سرزنده داشته باشد، بافتی متشكل ازفضاهای شهری سرزنده. درمباحث مختلف طراحی شهری تعاریف مختلفی ازسرزندگی درفضاهای شهری آمده است كه هركدام معیارهای كالبدی مختلفی را برای سنجش این ویژگی در اختیار طراحان منظر و محیط قرار می دهند ولی آنچه اهمیت دارد تاثیری است كه یك فضای شهری از منظر روانشناختی بر شهروندان گذاشته آنان را به انجام فعالیت های مفید ازجمله پیاده روی درمسیرها تشویق می نماید و همچنین امكان انجام فعالیت های اقشار مختلف رادركمال امنیت فیزیكی و روانی فراهم می آوررد. شناسایی عوامل موثر در سرزندگی یك فضا میتواند در جهت تحلیل وضع موجود و تصمیمات آتی به منظور ارتقاء سطح كیفی فضاهای عمومی شهر و جلوگیری از تكرار نواقص در ساخت مكانها و فضاهای شهر موثر واقع گردد. مقاله حاضر با نشان دادن اهمیت سرزندگی فضاهای شهری به عنوان عامل موثر در بهبود كیفیت فضاهای شهری به بررسی عوامل تاثیرگذار بر سرزنگی فضا و در نتیجه نشاط و شادمانی مصرف كنندگان آن فضا می شود، می پردازد. در نتیجه پژوهش عوامل موثر بر جذابیت و رضایت، عوامل موثر بر ماندگاری تصویر ذهنی شهروندان و تنوع و نفوذپذیری فضا به عنوان عوامل موثر بر سرزندگی فضا معرفی شد و راه كارهایی برای رسیدن به آن مطرح شد كه سازگاری، انعطاف پذیری،. نورپردازی مناسب، قابلیت دسترسی فضا به وسایل نقلیه عمومی، ایجاد فضای نشستن، متنوع نمودن زمان های استفاده از فضا، ایمنی عابرین از وسایل نقلیه، اختصاص دادن فضای خیابان به پیاده و كف سازی مناسب، ایجاد فضاهای نیمه باز برای خرید و فروش به شكلی جذاب (مانند آلاچیق های فروش موقت) و فضایی برای برپایی بازارهای خیریه و ... از جمله ی آنهاست.