تاملي بر تحولات معماري در دوره قاجاريه و پهلوي به مثابه معماري التقاطي

شیوه جدیدی در دوره قاجار در معماری نهادینه شد كه معماران ایرانی را بر آن داشت تا عوامل مشخص معماری ایران را با روش و توجه خاصی با عوامل معماری خاور دور در آمیزد و سنت و تجدد را رو در روی هم قرار دهد كه از نظر هنری دل پسند باشد . در جهان امروز ، تلاش بر حفظ هویت یكی از منازعات اصلی ملت هاست . معماری نیز از این امر مستثنی نیست هدف این پژوهش توالی سبك ها , ارائه تصویری است درباره بخشی از آنچه در حیطه نظر, در معماری معاصرایران روی داده است,آغاز این رویداد, احتمالا از زمانی است كه گسستگی ، در توالی سبك های معماری ایران آغاز جدال میان سنت و مدرنیته به وجود آمد و شامل فراز و نشیب های در عهد قاجار و پهلوی و ورود معماری نا همخوان و مغایر با هویت ایرانی اسلامی كشورمان عمدتا از سوی برخی كشورهای غربی بود كه هر كدام به نوبه خود به صورت متجدد با ماهیت گذرا اما با ریشه گذاری عمیق و تاثیر گذار در معماری این مرز و بوم ظاهر گشت از آن تاریخ ,حداقل صدسال می گذرد معماری ایران دگرگون گشت و به صورت خطی منقطع از اصل خویش (التقاطی) در آمد هر چند در این مدت برخی از معماران تلاش نمودند تا در وضع موجود معماری تغییراتی ایجاد نمایند و به آن شخصیتی ایرانی اسلامی دهند لیكن به دلیل عدم تاملات مكفی در این زمینه تغیرات چشم گیر و كار آمد واقع نگردید و جنبه التقاطی بودن آن بیش از پیش نمایان گشت در نوشتار حاضر كه بر آمده از پژوهش مستقل برشناخت زمینه های شكل گیری معماری التقاطی در ایران است به برخی خلا ء های علمی موجود در این زمینه با طرح دو پرسش پاسخ داده شده است . 1- چه مولفه هایی بر نحوه شكل گیری معماری التقاطی ایران در طی دوره های قاجاریه و پهلوی موثر بوده اند ؟ ، 2- نحوه مواجه شدن با معماری غرب در تجدد معماری معصر ایران (معماری قاجار و پهلوی) چگونه بوده است ؟ از آنجایی كه این پرسشها در بستری تاریخی مطرح است ، پس بدیهی است برای حصول پاسخ های مناسب روش توصیفی -تحلیلی و توصیفی - تفسیری بر اساس اطلاعات كتابخانه ای و تحلیل محتوا، انتخاب شده است .