تحليلي بر توسعه گردشگري مذهبي با تأكيد بر الزامات آمايش سرزمين در طراحي شهري نمونه موردي : بلوار پيامبر اعظم قم، بزرگترين محور معنوي جهان اسلام

در طراحی شهری فرآیندی است كه به شكلدهی فیزیكی بافتهای مختلف شهری منجر میشود و آمایش سرزمین، یك امر علمی با رویكردی فضایی و منطقهای در شناخت توانمندیهای توسعه با توجه بهقابلیتهای مكانی است. امروزه یكی از الزامات اساسی كه در مباحث طراحی شهری مطرح میشود بحث آمایش شهری و سرزمین و رعایت الزامات و ملاحظات آن در طراحی شهری است. ازجمله عرصههای پیوندی این دو مقوله ) طراحی شهری و آمایش سرزمین ( عرصه گردشگری مذهبی است. بلوار پیامبر اعظم بهعنوان بزرگترین بلوار مذهبی بدون شك میتواند نقش بیبدیلی در حوزه گردشگری مذهبی شهر قم ایفا نماید. روش تحقیق پژوهش حاضر از لحاظ هدف كاربردی توسعهای و از نظر ماهیت توصیفی تحلیلی است. برای جمعآوری اطلاعات تركیبی از روشهای میدانی، كتابخانهای و اسنادی استفاده شده است.درنهایت آنچه كه از ملاحظات آمایشی باید در طراحی این بلوار مدنظر قرار گیرد به طور خلاصه با دیدگاه ارتقاء كیفیت اقتصادی ، اجتماعی ،محیطی ، فضایی محور با تكیه بر حفظ هویت شهر قم و توسعه ارزشهایمذهبی شامل : برنامهریزی و اجرای هزینه سرانه خدمات ، در نظر گرفتن محور به عنوان جاذبه زیارتی – فرهنگی، ساماندهی اماكن زیارتی در بافت شهر همسو با محور به واسطه تداوم حیات خاطرهای و اجتماعی در فضا ، تهیه طرح جامع گردشگری در سطح استان و شهر قم با توجه به توان اكولوژیكی به منظور توسعه پایدار صنعت گردشگری، و.... است.