تاثير معماري سنتي و فرهنگ قومي بر گردشگري درجهت توسعه پايدار

دردنیای امروزصنعت گردشگری یكی ازمهمترین بخشهایی است كه باوجود جاذبه های طبیعی اقلیم های متفاوت جغرافیایی به همراه میراث و تمدن بشری دستمایه های گرانقدری است كه میتواندتحولات بنیادین درعرصه های مختلف به همراه داشته باشد بااینوجود فرهنگ ها شامل آداب و رسوم و افكار مردم جاذبه های اصلی هستند كه گردشگرمی آورندایران یكی ازپنج كشور مهم جهان درعصرحاضر است كه اثار و اداب و سسن باستانی درحدی قابل توجه وجوددارد مردمی كه بافرهنگ و تمدن كهن آداب و رسوم و سنن باستانی وامكان بسیارقدیمی با سبك معماری بی نظیر تنها كشوری است كه باداشتن این همه جاذبه های جهانگردی بخش صنعت جهانگردی را به راحتی میتوان درآن مقبول ساخت قرن آینده قرن قومیت ها و ملیت ها و تقسیم بندی جهان براساس فرهنگ و مذهب خواهد بود ازآنجا كه ارتباط میان فرهنگ مردم و فرهنگهای ملل مختلف شهروروستا تاثیری شگرف درگردشگری و مقام بسترساز آن شهرسازی دارد نیاز به توجه و نگاه اندیشمندانه و اصلاح گرانه ای است كه درمعماری نیز این نگاه و توجه مشترك مشهود استدرمعماری سنتی ایران بناها باتوجه به هویت و فرهنگ ایرانی و قومی شكل گرفته اند وهیچگاه تركیب و معماری بنا برخلاف باروهای فرهنگی دینی و قومی مردم آن ناحیه نبوده است دراین بناها ضمن حفظ هویت های فرهنگی درساخت و ساز همواره پنج اصل مردم واری پرهیز ازبیهودگی دروانگرایی نیایش و استفاده ازمصالح بوم آورد اصول كلی معماری ایرانی مطرح شده توسط استادپیرنیا رعایت شده است