بررسي نقش زمانبندي چراغ در هماهنگ سازي تقاطعات چراغدار توسط روش هاي وبستر و اكسليك

چكیده كاهش زمان سفر، كاهش زمان تاخیر، افزایش سرعت حركت، صرفه جویی در هزینهها، افزایش ظرفیت موثر و در نهایت صرفهجویی درمصرف سوخت و كاهش آلایندهها از محاسن هماهنگسازي میباشند. تاثیر زمانبندي در هماهنگسازي از جمله مواردي است كه در اكثر اوقات نادیده گرفته میشود. در اینجا دو روش زمانبندي وبستر و اكسلیك، و تاثیر هر یك از آنها بر پهناي باند عبور موج سبز بررسی شد. و مشخص شد كه طول چرخههاي كوتاهتر پهناي باند عبور بزرگتري را در دو سیستم عمود بر هم نتیجه نمیدهد. همچنین در حجمهاي یكسان فرمول اكسلیك طول چرخههاي كوتاهتري را نتیجه داد، كه این میزان حدود 10 % كمتر از سیكل وبستر است. از نظر تاخیر چرخههاي كوتاهتر تاخیر كمتري را نتیجه خواهند داد، اما نسبت تاخیرها نشان داد، كه پهناي باند بزرگتر از روش وبستر میسر است. همچنین روش اكسلیك با طول چرخه كوتاهتر، سرعت پیشروي موج سبز بهتري را نتیجه میدهد. در این جا با استفاده از معادلات ریاضی خطی ارایه شده كه در شرایط پیش- روي رو به جلو به دست آمده، بهترین پهناي باند عبور در شرایط متفاوت هندسی به دست آمد. همچنین مشخص گردید كه شرایط هندسی و فاصله متقارن تقاطعهاي مجاور تقاطع اصلی نقش بسیار مهمی در هماهنگسازي دو سیستم عمود بر هم ایفا میكند. كلید واژه: ، ، ،