دو سناريوي قابل تأمل در خصوص جنبه هاي احتمالي تهديد در امنيت غذايي كشور و راهكاري موجود براي پدافند غير عامل

پدافند غیرعامل شامل تمامی طرح ریزی ها و اقداماتی ممكن قابل انجام در كشور است كه موجب كاهش آسیب پذیری ها، افزایش پایداری ملی، در مقابل تهدیدات خارجی گردیده و مستلزم به كارگیری سلاح نیست . در این راستا یكی از محورهای كلیدی قابل رسوخ توسط دشمن، امنیت غذایی است كه امروزه در اسناد توسعه ای به آن پرداخته شده است و از سوی دولتمردان به كار گرفته می شود. در بحث تأمین نیا مندی های شیر و گوشت مرغ كشور دو سناریوی قابل تأمل و بحث در راستای بحث پدافند غیرعامل وجود دارد كه این مقاله سعی دارد به طور اجمالی این سناریوها را به چالش و نقد بكشد. در سناریوی اول عمده ترین منبع تولید شیر گاو نژاد هلشتاین می باشد كه ارتقا و بهبود ژنتیكی آن در تقابل و وابستگی شدید به تكنیك تلقیح مصنوعی و واردات بی حد و اندازه اسپرم از كشورهای خارجی می باشد. این فناوری سودمند به همان اندازه كه می تواند انقلابی در تولیدات گاو شیرده ایجاد كند در آن روی سكه احتمالات از جمله افزایش همخونی و گسترش سریع نواقص ژنتیكی مغلوب را افزایش می دهد. سناریوی دوم نگران كننده وابستگی اجتناب ناپذیر صنعت طیوركشور همچنان به لاین های خارجی می باشد. با توجه به عدم امكان تجدید نسل در رده های پایین تر از لاین به لحاظ عدم دسترسی به هردو جنس نر و ماده برای خطوط مختلف و نیز افت شدید تولید در نورت استفاده از رده ها ی پایین تر برای ادامه تجدید نسل بدلیل وقوع تفرق در صفات، زنجیره تولید صنعتی گوشت مرغ وابستگی مداوم به گله های لاین دارد و این زنجیره بدون حضور لاین به ناچار وابستگی خود را به منابعی كه گله های لاین را در اختیار دارند حفظ نموده و تابع سیاست های شركت های مالك این تكنولوژی خواهد بود. تنها لاین داخلی با نام آرین تا قبل از سال 1383 تقریباً حداكثر جوجه یك روزه اجداد كشور را تولید می كرد با این حال در سال های بعد به دلیل مشكلات متعدد نتوانست رضایت مشتریان را در رقابت با نژادهای وارداتی تامین كند و در حال حاضر تقریبا بدون استفاده مانده است تلفات معنی دار ضریب تبدیل نامناسب و افزایش وزن نامطلوب و حساسیت در ابتلا به بیماری ها و تغییرات آب و هوا تنها بعضی از دلایل بی توجهی مرغداران به این لاین شده است لذا توصیه می شود گام های استوار و محكمی در تجدید و ثبات تولید این نژاد با استفاده از تكنولوژی های نوین متولد شده در اصلاح مولكولی و فناوری ژنومیك برداشته شود تا تضمینی بر جلوگیری بر تهدیدات احتمالی به امنیت غذایی باشد.