تعميم هايي بر مدلسازي تعادل ترافيكي شبكه و مقايسه ي اهميت نسبي آنها: مدلسازي چندمعياره ي چندرده اي، استفاده از مدلهاي مقدار حدي تعميم يافته و مدلسازي مخلوط

چكیده تعدیل فرضیات مدلهاي تحلیل شبكههاي حملونقل و نزدیكتر كردن این فرضیات به رفتار واقعی انتخاب مسیر، افزایش دقت پیشبینیها از الگوي ترافیك را به همراه خواهد داشت. به علاوه، افزایش درجهي حساسیت در مدلسازي تعادل ترافیكی از این جهت از نقطهنظر برنامهریزي میتواند حائز اهمیت باشد كه امكان ارزیابی و پیشبینی اثرات اجراي طیف گستردهتري از سیاستهاي مدیریت عرضه و تقاضا را به برنامهریزان حملونقل میدهد. این پژوهش بر ارائهي تعمیمهایی بر مدلسازي رفتار انتخاب مسیر و تعدیل برخی فرضیات رویكردهاي پیشین اختصاص خواهد یافت. مهمترین این تعمیمها عبارتند از: افزایش تعداد متغیرهاي توصیفی به منظور افزایش توان توصیفی مدل انتخاب مسیر و نیز تفكیك مدلسازي رفتارِ كلاسها (ردهها)ي مختلف مسافران به لحاظ ویژگیهاي درآمدي و احیاناً تجهیز به سیستمهاي اطلاعرسانی، استفاده از مدلهاي تعمیمیافتهي لوجیت با قابلیت نمایشهمبستگی میان مطلوبیت تصادفی گزینهها (مسیرها) و نیز مراجعه به مدلهاي با ضرایب تصادفی یا همان مدلهاي انتخاب مخلوط به منظور لحاظ نمودن تنوع تصادفی سلیقه (ذائقه) در انتخاب مسیر و توزیع ناهمگونی در حساسیت نسبت به متغیر زمان سفر مسیرها بر روي جمعیت استفادهكنندگان شبكه. چهارچوب نظري مدلهاي پیشنهادي تشریح و فرمولبنديِ مسألهي تخصیص ترافیك تصادفی چندردهاي در قالب یك مسألهي نقطه ثابت ارائه شدهاست و با اجراي مدلهاي پیشنهادي بر روي شبكههاي آزمایشی، اهمیت و تأثیر نسبی تعمیمهاي مذكور بر نتیجهي حل مسألهي تخصیصترافیك مورد مطالعه قرار گرفتهاست. كلیدواژه: ، ،