تحليل و ارزيابي عوامل مؤثر بر ميزان انگيزش عدم استفاده عابران از پل هاي غيرمكانيزه (مطالعه موردي: شهر بروجرد)

چكیده در میان كاربران معابر شهري، عابران پیاده به عنوان آسیبپذیرترین گروهها كه در معرض خطرات زیادي می باشند، محسوب میگردند. زیرا تصادف یك وسیله نقلیه با عابر پیاده تقریباً به طور اجتناب ناپذیري منجر به جرح یا مرگ عابر پیاده می شود. از سوي دیگر تمامی شهروندان در طول روز حداقل یك بار از این مد حمل و نقلی استفاده مینمایند. لذا توجه، تأمین و افزایش ایمنی این دسته از شهروندان از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و همواره یكی از دغدغههاي مدیران شهري میباشد. ایمنی عابرین پیاده مقولهاي است كه بایستی در كنار مطالعات حملونقل و ترافیك شهري مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. با این رویكرد در تحقیق جاري، ابتدا با مطالعه تحقیقات پیشین، عوامل مؤثر بر میزان انگیزش عدم استفاده از پلهاي غیرمكانیزه شناسایی شده است. سپس با مطالعه موردي بر روي سه گذرگاه در شهر بروجرد و توزیع بیش از 250 پرسشنامه، عوامل مذكور مورد تحلیل و ارزیابی واقع گردیده است. نكته قابل تاكید اینكه ارزیابی و تحلیل نتایج بر مبناي پارامترهاي مختلف گروه عابران نظیر جنسیت، سن و میزان تحصیلات انجام پذیرفته است. لذا نتایج تحقیق حاكی از این است میزان تاثیر هریك از عوامل بر انگیزش عابران در عدم استفاده از پلهاي غیرمكانیزه بر مبناي پارامترهاي مذكور بسیار متفاوت است. لذا با استفاده از نتایج تحقیق میتوان چرایی عدم استفاده از پلهاي غیرمكانیزه را شناسایی نموده و اولویتبندي مناسبی براي اصلاح آنها لحاظ نمود. كلیدواژه: