بررسي تطبيقي وصف صبح در شاهنامه و تاريخ جهانگشا

وصف صبح یكی از اصلی ترین مضامینی است كه در همه آثار ادبی جایگاه ویژه ای دارد و كاربرد آن محدود به نظم و نثر نمی شود، چه در كتاب های تاریخ نیز جایگاهی قابل توجه دارد. نوشتار حاضر بر آن است كه تا به بررسی تصاویر هنری صبح و جایگاه آن دردو شاهكار ادب فارسی یعنی شاهنامه فردوسی و تاریخ جهانگشای جوینی بپردازد. مبنای این مقاله تحلیل تصاویر و توصیف صبح در سه بخش حماسی، غنایی و خنثی و به صورت مقایسه بین آثار دو هنرمند بوده و روش كار برپایه توصیف و تحلیل داده ها می باشد. نتیجه این تحقیق نشان می دهدكه وصف صبح در آثار بررسی شده با غلبه جنبه هنری حماسی و غنایی بوده و آن جه در هنری بودن این تصاویر می گذارد، محتوای آثار بررسی شده است.