ارزيابي وضعيت آسيب پذيري لرزه اي ناشي از شبكه معابر شهري (نمونه موردي:شهر تبريز)

سوانح طبیعی به ویژه زلزله كه اغلب خاموش ودرعین حال بالقوه مستعد ایجاد اسیب هستند موجب تلفات جانی و خسارت مالی می گردند دراین میان شهر تبریز بهعنوان بزرگترین كلانشهر شمالغرب كشور با داشتن گسلهای فراوان و توسعه بخشهایی از شهر درروی این گسلها دارای آسیب پذیری بالایی دربرابر زلزله است شبكه معابر شهری را میتوان جز مهمترین عوامل آسیب پذیری مناطق شهری دانست كه دارای ارتباط تنگاتنگی با تامین فضای فرار و مكان امن درهنگام وقوع زمین لرزه و افزایش كارایی عملیات امداد و نجات پس از وقوع بحران می باشد دراین مقاله شبكه معابر شهرتبریز براساس دو شاخص نسبت سطح معابر به كل سطح شهر و میزان نفوذ ناپذیری بافت های شهری بررسی و آسیب پذیری لرزه ای ناشی از شبكه معابر شهر ارایه شده است بررسی ها حاكی از توزیع بسیار نامتعادل شبكه معابر درسطح شهر است بطوریكه 4/91 درصد از جمعیت شهر یعنی ساكنین محله های مرفه شهری 12/45 درصد سطح معابرشهری را دراختیار دارند درمقابل 32/03 درصد جمعیت شهر یا ساكنین محله های حاشیه نشین 17/08 درصد معابر شهر را دارا می باشند ونیز بررسی سطح معابر شهرتبریز و تلفیق آن با نقشه تقسیمات شهری تبریز نشانگر این است كه دمناطق 1و2 بیشترین سطح معابرشهری را به خود اختصاص داده اند