بررسي عدالت اجتماعي به عنوان رويكردي بر تحقق توسعه پايدار شهري "مطالعه موردي: منطقه يازده شهرداري مشهد مقدس "

انجام مطالعات شهری با دیدگاه عدالت اجتماعی در سالهای اخیر به عنوان یكی از رویكردهای مهم شناخته شده است. در این رویكرد به شاخص های مختلفی پرداخته می شود كه میزان دسترسی به خدمات شهری ، ارزش افزوده زمین و عدالت در اختصاص كاربری ها از جمله مهمترین آنهاست. یكی از روش های بهینه ارائه خدمات برای تحقق این امر، تقسیم یك شهر به عنوان یك سیستم به مناطق مختلف و ارائه خدمات شهری متناسب با ویژگی جمعیتی است. تحقق عدالت اجتماعی در شهر ها در نهایت به رضایت شهروندان ازشیوه زندگی خود منجر شده و به ثبات سیاسی و اقتدار ملی كمك شایانی خواهد نمود پس بررسی عدالت اجتماعی در منطقه یازده شهرداری مشهد به عنوان یكی از مناطق مهم جمعیتی كلانشهر مشهد از ضروریات دستیابی به توسعه شهری و شهر پایدار خواهد بود.روش این پژوهش، بر اساس هدف كاربردی و براساس ماهیت توصیفی- تحلیلی است. تعداد خانوار ساكن در منطقه معادل 46810 خانوار می باشد كه با استفاده ازجدول مورگان جهت تعیین حجم نمونه 381 نمونه جهت پرسشگری تعیین گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، استفاده از منابع موجود و برداشت های میدانی بوده و جهت سنجش اطلاعات،از نرم افزارهای SPSS و ARC GIS استفاده شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد شهروندان ناحیه یك، میزان رضایت بیشتری از ارائه خدمات بهداشتی و درمانی - خدمات فرهنگی و تفریحی در ناحیه خود نسبت به شهروندان ناحیه دو دارند. همچنین توزیع كاربری های آموزشی با عدم تعادل و در نتیجه عدم برقراری عدالت اجتماعی در سطح منطقه مواجه است.