بررسي پيامدهاي حاشيه نشيني بر نظام فرهنگي مشهد

هدف از بررسی این تحقیق، شناخت پتانسیل آسیب زای زندگی حاشیه نشینی بر نظام فرهنگی شهر مشهد است. تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است، روش تحقیق، روش پیمایشی و مطالعه اسنادی است. از تكنیك پرسشنامه محقق ساخته برای سنجش دیدگاهها، نظرات و رفتارهای حاشیه نشینان و از تكنیك تحلیل ثانویه در بررسی مطالعات، گزارشها و تحقیقات انجام شده در حوزه حاشیه نشینی استفاده شده است. جامعه آماری طرح دو گروه بوده است: گروه اول خانوارهایی كه در مناطق حاشیه شهر مشهد زندگی می كنند: گروه دوم مطالعات و تحقیقات انجام شده در حوزه حاشیه نشینی و مطالعات شهری. حجم نمونه خانوارهای حاشیه نشین بر اساس فرمول كوكران، 188 خانوار در نظر گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد كه وجود شرایط اقتصادی- اجتماعی نامطلوب مزمن در زندگی حاشیه نشینان، براساس شاخصهای عینی نظیر پایین بودن سطح درآمد و توانمندی مالی، پایین بودن ضریب اشتغال و متوسط سطح تحصیلات، وجود ناامنیهای اجتماعی گوناگون از سرقت گرفته تا مواد مخدر و مزاحمتهای خیابانی و غیره، نگرش و الگوهای رفتاری حاشیه نشینان را در تعامل با سازمانهای شهری و سایر شهروندان به سمت و سویی نامطلوب سوق می دهد. نتایج میدانی تحقیق حاضر نشان میدهد كه 70 درصد پاسخگویان حداقل وقوع یكبار جرائم (سرقت، اعتیاد، توزیع مواد مخدر و مزاحمت های خیابانی)را مشاهده كرده اند و قریب به 50 درصد آنان دو بار و بیشتر وقوع این جرائم را مشاهده كرده اند.