تأثير توسعه شهري مناطق مجاور رودخانه ها در افزايش دبي پيك سيلاب ها مطالعه موردي : حوضه آبريز امامه

در چند دهه اخیر، توسعه شهری به طور فزایندهای در سراسر كشور رشد داشته است. تغییرات كاربری اراضی از جمله توسعه شهری، بر مشخصات سیلاب این مناطق اثرگذار است. مناطق سیلخیز مجاور رودخانه ها،به واسطه تداوم توسعه شهری در معرض افزایش تهدیدات سیلاب قرار میگیرند. بررسی وضعیت جریان رودخانه و نحوه ی تأثیرپذیری آن از كاربری اراضی مجاور، میتواند در برنامه ریزی به منظور كاهش آسیب پذیری در برابر سیلابهای شهری، به جوامع یاری رساند. در این مطالعه به منظور بررسی اثرات توسعه شهری مناطق مجاور رودخانه ها بر هیدروگراف سیلاب و به طور مشخص دبی پیك آن، از مدل نرم افزاری HEC-HMS(USACE) برای شبیه سازی فرایند بارندگی- رواناب استفاده شد. با انتخاب حوضه آبریز رودخانه امامه به عنوان مطالعه موردی، ابتدا مدل حوضه در HEC-HMS ایجاد شد و این مدل بر اساس هیدروگراف سیلاب های ثبت شده حوضه، مورد واسنجی قرار گرفت. جهت بررسی اثرات شهری سازی از روش تلفات SCS استفاده گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد كه افزایش پنج درصدی CN حوضه (كه با توجه به روند فزاینده شهری سازی دور از ذهن نیست)، باعث 75 درصد افزایش دبی پیك سیلاب در حوضه آبریز امامه میگردد؛ به گونه ای كه با افزایش CN از 74 به 78،دبی پیك سیلاب از 7 به 12 (مترمكعب بر ثانیه) می رسد.