الگو واره هاي نوين در معماري معاصر كشورهاي اسلامي - تحليل و بررسي الگوواره اي معماري معاصر در كشورهاي اسلامي

در سالهای اخیر بحث بر سر گفتمان معماری معاصر اسلامی یا به تعبیر برخی دیگر معماری معاصر در كشورهای اسلامی سمت و سوهای تازه ای به خود گرفته است. شاید پیشتر تصور می شد كه منظور از این گونه عبارات یعنی تكرارصوری از شكل ها و فرم های معماری كه در دوران اولیه اسلامی وجود داشته و یا تلفیق كردن آنها با ساختمان های امروز. اما نمونه های نوین معماری در این كشورها نمایانگر نگره های جدید در این حوزه است. معماری معاصركشورهای اسلامی نیز در سالهای اخیر دچار تحولات چشم گیری شده است. بسان تحولاتی كه در از سال 2010 میلادی در ساختارهای سیاسی برخی از این كشورها صورت گرفت. جنبش های صورت گرفته در كشورهای اسلامی نظیر مصر، لیبی و یمن گرفته تا مراكش و عربستان سعودی. رویكردهای معماری در كشورهای اسلامی در چهار دهه گذشته شامل : تجدید حیات گرایی، بومی گرایی، رویكردهای بین المللی (مدرنیسم و پست مدرن)، منطقه گرایی و محیط گرایی بوده است. در سالهای اخیر تاكید بر عناصر تغییر شكل یافته معماری گذشته در این كشورها (مانند استفاده از هندسه پارامتریك در طرح ها) توام با تلفیق گرایش های معماری پایدار تبدیل به دستور زبان جدیدی در معماری كشورهای اسلامی شده است. بررسی ویژگیهای معماری در نمونه های معماری معاصر كشورهای اسلامی نشان می دهند كه در سالهای اخیر مولفه های قابل بازشناسی این نمونه از معماری شامل مواردی است نظیر: تاكید بر فرآیند طراحی به جای محصول معماری، استفاده از رویكردهای مشاركتی در طراحی، توجه به ویژگی های معماری پایدار(استفاده از شاخصه های طراحی سبز در ساختمان و توجه به موضوع انرژی)، استفاده از شبكه های فضایی هندسی(پوسته پارامتریك) در فرم بیرونی بنا و تلفیق مصالح بومی با مصالح مدرن.

In recent years the debate over Islamic discourse of contemporary architecture, contemporary architecture, as interpreted by others in the Muslim world and has taken on a new direction. It was previously thought that the purpose of these terms, the formal repetition of architectural shapes and forms that existed in the early Islamic period or combination of them with new buildings but Examples of modern architecture in these countries represents a new approach in this field Contemporary Architecture in Islamic countries in recent years has been remarkable developments, Such as changes in the political structures of these countries from 2010: Political Movements and revolutions that have occurred in Muslim countries such as Egypt, Libya and Yemen to Morocco and Saudi Arabia Architectural Approaches in Muslim countries in the past four decades, including the revitalism, vernacularism, international modern and post-modern, regionalism and environmental approaches. In recent years, emphasis on transformed architectural elements of the past in these countries (ex: parametric geometry) with sustainable design approach is going to be a new paradigm for contemporary Islamic architecture Also in recent toe decades (3th millennium), there is new characters of architecture: emphasis on design process instead of last architectural product, usage of participatory approached in design, consider to sustainable design (green building), exterior form with spatial geometrical grids (parametric skin), combination of modern and vernacular materials