بررسي رابطه مديريت سرمايه در گردش، عملكرد مالي و محدوديت مالي در شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین مدیریت سرمایه در گردش و محدودیت مالی(حساسیت سرمایه گذاری به وجه نقد) شركت بررسی می شود. سپس رابطه بین عملكرد شركت و محدودیت مالی(حساسیت سرمایه گذاری به وجه نقد) شركت بررسی می شود. بدین منظور از اطلاعات مالی 108 شركت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سالهای 1392-1383 استفاده شده است. در فرضیه اول به دنبال آزمون رابطه بین مدیریت سرمایه در گردش و محدودیت مالی شركت سنجیده می شود كه از دو شاخص متفاوت برای محدودیت مالی(حساسیت سرمایه گذاری در سرمایه ثابت به وجه نقد و حساسیت سرمایه گذاری در سرمایه در گردش به وجه نقد) استفاده شده است. در فرضیه فرعی اول نتایج نشان می دهد رابطه منفی و معناداری بین مدیریت سرمایه در گردش و حساسیت سرمایه گذاری در سرمایه ثابت نسبت به وجه نقد (شاخص محدودیت مالی)وجود دارد كه در نتیجه منجر به پذیرش فرضیه فرعی اول میگردد. از طرفی در فرضیه فرعی دوم رابطه منفی و معنی داری بین مدیریت سرمایه در گردش و حساسییت سرمایه گذاری در سرمایه در گردش نسبت به وجه نقد(شاخص محدودیت مالی) وجود ندارد و این فرضیه رد میشود. در فرضیه سوم رابطه بین محدودیت های مالی و عملكرد شركت بررسی می شود. در فرضیه فرعی سوم نتایج حاكی از وجود رابطه منفی و غیر معنی دار بین محدودیت مالی(ساسیت سرمایه گذاری در سرمایه ثابت نسبت به وجه نقد) و عملكرد شركت (ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده) است. از طرفی در فرضیه فرعی چهارم نتایج حاكی از وجود رابطه منفی و غیر معنی دار بین محدودیت مالی (حساسیت سرمایه گذاری در سرمایه در گردش نسبت به وجه نقد) و عملكرد شركت(ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده) می باشد.