مديريت يكپارچه شهري در گردشگري مذهبي كلانشهر مشهد

امروز صنعت توریسم و جذب گردشگر از عوامل موفقیت هر كشور به لحاظ اقتصادی محسوب میگردد.به طور كه بخش از درآمدهای دنیا از طریق این صنعت به دست میآید. تقاضای روزافزون گردشگران برایاستفاده از جاذبه های طبیعی و بازدید از اماكن تاریخی باستانی،فرهنگی و مذهبی، بستر مناسبی را برای فراهم - ساختن امكانات رفاهی و توسعه گردشگری فراهم آورده است. شهرهای مذهبی ایران ازنظر موقعیت مكانی وداشتن عناصر مهم جذب گردشگر مانند چشم انداز و مناظر طبیعی، آثار باستانی، تنوع اقلیمی، آداب و رسوم و سنن اجتماعی زمینه های مناسبی برای توسعه فعالیتهای گردشگری دارند. گردشگری مذهبی به عنوان یكی از اشكال گردشگری، ازجمله پر رونق ترین گردشگری ها در زمان حاضر است . شهر مشهد به واسطه وجود بارگاه منور حضرت امام رضا(ع) ازجمله مهمترین شهرهای مقصد گردشگری مذهبی در ایران بشمار میرود. استفاده از این پتانسیل گردشگری نیازمند برنامهریزی دقیق و آیندهنگر میباشد كه از طریق آن بتوان زمینه های توسعه گردشگری مذهبی در سطح ملی، منطقه ای و بین المللی گسترش داده و شهر مشهد را بهواسطه آن به عنوان یك شهر قطب گردشگری مذهبی منطقه ای و جهان اسلام تبدیل كرد. مدیران شهری در امر برنامه ریزی و مدیریت گردشگری كمترین نقش را بر عهده داشته اند. درحالیكه حضور عالمانه و مقتدرانه مدیریت شهری، در برنامهریزی و سیاستگذاری امور گردشگری بهخصوص در حوزه گردشگری مذهبی، آثار و پیامدهای مثبت درپی خواهد داشت. به همین منظور این تحقیق در نظر دارد، با روش توصیفی و تحلیل عوامل و مؤلفه های اثرگذاری مدیریت شهری را در حوزه گردشگری مذهبی در شهر مشهد را مورد بررسی قرار دهد. اطلاعات مورد نیاز این بررسی با استفاده از پرسشنامه كه توسط محقق طراحی شده، از 70 نفر از مدیران حوزه گردشگری و گردشگران جمعآوری شد. دادههای گردآوریشده با روش آمار استنباطی به خصوص همبستگی،رگرسیون چند متغیره با كمك نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد كه مدیریت یكپارچه شهری؛ مشاركت مردم؛ آگاهی و آموزش مردم؛ كاهش تمركزگرایی؛ سیاست های مرتبط با شرایط محلی؛ ثبات مدیریتها؛ پذیرش مردمی گردشگران؛ وجود زیرساختهای لازم و توجه به آثار مخرب گردشگری ازجمله عوامل مدیریت شهری هستند كه بالاترین تأثیر را در توسعه صنعت گردشگری بر عهده دارند.