اثر تيمار هاي هورموني بر ريزنمونه دمبرگ ژنوتيپ هاي مختلف رازيانه

گیاه چند ساله رازیانه Foeniculumvulgare mill از مهمترین و پرمصرف‌ترین گیاهان دارویی خانواده چتریان می‌باشد كه عمدتاً به منظور استفاده از اسانس حاصل از آن در صنایع دارویی، غذایی، آرایشی و بهداشتی مورد استفاده قرارمی‌گیرد. در این تحقیق ریز نمونه دمبرگ 6 ژنوتیپ (اصفهان، آلمان، تبریز، تركیه، گناباد، همدان) از 8 گروه مختلف رازیانه كه درتحقیقات قبلی براساس تفاوت‌های ژنتیكی آنالیز و گروه‌بندی شده بودند. انتخاب گردید. و پاسخ این ریزنمونه به محیط كشت در ژنوتیپ‌های مختلف از نظر كالزایی و بازاری مورد بررسی قرار گرفت تا به این وسیله محیط كشت مناسب جهت رشد انبوه آن‌ها شناسایی گردد و بتوان بهترین ژنوتیپ را پیدا نمود و به تولید انبوه ماده موثره آن پرداخت این آزمایش به صورت فاكتوریل در پایه كامل تصادفی در 4 تكرار صورت گرفت. ریزنمونه‌های دمبرگ از گیاهچه‌های حاصل از كشت بذر ضدعفونی شده در محیط كشت پایه (فرمول در متن اصلی مقاله) به دست آمده بودند، در محیط كشت پایه (فرمول در متن اصلی مقاله) تحت 9 تیمار هورمونی شامل تنظیم‌كننده‌های رشد 2,4-d در 3 سطح (2 و 4 و 6 میلی‌گرم بر لیتر) و MAP در 3 سطح (5، 0، 25، 1، 0) میلی گرم بر لیتر، قرار گرفتند و رنگ، اندازه و درصد گالوس‌دهی و هم‌چنین وزن تر و خشك و حجم كالوس‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس آزمون دانكن برای صفت اندازه كالوس ریزنمونه دمبرگ ژنوتیپ اصفهان در تیمار هورمونی F (4 میلی‌گرم بر لیتر 2,4D و 5/0 میلی‌گرم بر لیتر MAP) بیشترین اندازه كالوس و هم‌چنین بیشترین وزن تر و خشك كالوس را داشت. محیط بدون هورمون به عنوان بهترین محیط برای بازاریابی شناخته شد. كالوس‌های ژنوتیپ‌های مختلف از نظر باززایی تفاوت چندانی باهم نداشتند اما تبریز بیشترین میزان باززایی و گناباد كمترین میزان باززایی را نشان داد.