تجلي باورهاي خرافي در قصايد خاقاني

یكی از مفاهیمی كه در شعر خاقانی نمود بسیار دارد، اشارات وی به باورهای غیر علمی و خرافی است. بررسی این امر، گذشته از اطلاعات و دانش وسیع شاعر، بیانگر رواج ان باورها در بین مردم عصر او و عدم مشباهت فرهنگ كنونی بشر با فرهنگ كهن است.در این مقاله ابتدا به تحلیل و تقیسیم بندی باورهای خرافی و دلایل اعتقاد مردم به ان ها پرداخته شده، سپس باورهای خرافی موجود در قصاید خاقانی در عناوین مختلف طبقه بندی شده اند، آن گاه در ذیل هر عنوان، تحلیل هریك از باورها ارائه شده ودر مواردی نیز به شواهدی از دیگر شاعران اشاره شده است. تلاش شد تا به اشعاری كه در بردارنده ی یكی از باورهای عامیانه است خواننده را در فهم شعر خاقانی یاری دهیم. برخی از باورهای خرافی رایج در شعر خاقانی عبارتند از: جهیدن ، پلك، چشم، زخم، شوم بودن مرغ بیگاه، شكستن سفال برای تسهیل زایمان، قبه كردن شراب و رسیدن مهمان، زمرد و افعی، دیو دیده و طلسم