كليدواژه :
اطاعت , نيابت الهي , خودي , عشق , تحول , محمد اقبال لاهوري , خوشتن داري
چكيده فارسي :
مهفوم خودی كه بنیاد اندیشه اقبال لاهوری می باشدف در اندیشه وی دارای معنای وسیع و گسترده ای است. وی این اصطلاح را در مفهوم بازیابی خویشتن آدمی و خودآگاهی او نیز حركت او در مسیر توانایی های روحی خود می داند. این اصطلاح كه بیانیه فكری او را در بر می گیرد، با اندیشه بیدارگرانه او درآمیخته شده، در چرخه اندیشه او مفهومی خاص به خود گرفته است. در اندیشه اقبال فرایند تحول آدمی در هستی در سه مرحله صورت می گیرد كه مرحله نخست ان اطاعت از فرامین خداوند و مرحله دوم آن، ضبط نفس و خویشتنداری از مناهی و محرمات شرع و اخلاق و مرحله سوم این فلسفه، مقام نیابت الهی است كه در این مقام، آدم به عنوان مظهری از صفات الهی بر طبیعت مسخر می شود. این مقاله به تبیین خطوط فكری و فلسفی - عرفانی اندیشه اقبال می پردازد.