مديريت كاهش خطرپذيري بلايا در بازسازي بافتهاي فرسوده شهري: مطالعه موردي منطقه مجد شهر مشهد

بافت های فرسوده بخشی از پیكره و بدنه شهرها هستند كه دارای ارزش های كالبدی، تاریخی، اقتصادی و فرهنگی بوده و به عنوان سرمایه های ملی به شمار می آیند. تحقیق حاظر با هدف بررسی میزان تحقق اصول و معیارهای بین المللی كاهش خطرپذیری بلایای طبیعی در اجرای یكی از مهمترین پروژه های نوسازی بافت فرسوده در منطقه مجد شهر مشهد انجام گرفت. این تحقیق از نوع كاربردی بوده كه با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و بهره گیری از ابزار پرسشنامه به بررسی ارتباط بین فعالیت های انجام شده با اصول كاهش خطرپذیری پرداخته است. جامعه آماری این تحقیق شامل مدیران، معاونین و كارشناسان شركت های سرمایه گذاری، مهندسین مشاور، پیمانكاران دخیل در امر بازسازی و نوسازی بافت های فرسوده و ساكنین بافت فرسوده منطقه مجد شهر مشهد بوده و تعداد نمونه های پرسشگری برای ساكنین منطقه مجد شهر مشهد به روش نمونه گیری كوكران با سطح اطمینان 95% و خطای 5% معاد 295 بدست آمد . در مجموع ، نتایج تحقیق تقویت كننده این گزاره است كه تاب آور سازی و بكارگیری اصول كاهش خطرپذیری با تمایل شهروندان به مشاركت در بازسازی بافت فرسوده رابطه مستقیم دارد. همچنین بر مبنای ابزار خودسنجی دولت های محلی برای تاب آورسازی كه یك ابزار استاندارد بین المللی برای سنجش میزان تامین معیارهای كاهش خطر پذیری بلایای طبیعی می باشد، شرح سطح پیشرفت متناسب، به پروژه مورد مطالعه در تحقیق حاضر نسبت داده شد.