بررسي و نقش فشرده سازي شهري ، به عنوان الگوي مناسب توسعه شهري (مورد پژوهش؛ شهر پارس آباد)

با ورود تكنولوژی و مدرنیزاسیون به كشور، شهرها بدون توجه به پسكرانه ها و توان ها ی محیطی و با اتكاء بردرآمدهای نفتی رشد و توسعه پیدا كردند، كه این امر منجر به افزایش فشار بر منابع محیطی پیرامون شهرها و از هم پاشیدن شكل شهرها شده است. با توجه به اینكه شكل گیری شهر پارس آباد بر روی اراضی حاصلخیز كشاورزی صورت گرفته است و لذا دائماً در حال توسعه و گسترش بر روی آن می باشد كه این خود باعث به زیر و ساخت و ساز رفتن زمین های كشاورزی و عدم تعادل در توسعه پایدار را به همراه دارد و در نتیجه عدم دسترسی مناسب در استفاده بهینه از خدمات شهری را در پی دارد. بررسی روند تأثیرات فشرده ساز ی شهری بر رو ی افزایش كیفی زندگی و دسترسی مناسب تر به خدمات و تسهیلات شهر ی از اهداف اصلی این تحقیق می باشد . نوع تحقیق كاربردی و روش بررسی آن توصیفی- تحلیلی است. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه و با استفاده از نرم افزارSPSSصورت گرفته است.نتایج تحقیق نشان می دهد كه در بخش دسترسی ها به خدمات شهری به طور مسلط و غالب به سود محله پشت بازارچه (نماینده فرم فشرده شهری) یعنی جایی كه بیشتر سفرها و رفت آمدها به صورت پیاده انجام می شود ؛ و در این محله از طریق كاربری مختلط بیشتر نقاط خدمات شهر ی برای شهروندان قابل دسترسی بودند، چرا كه مسافت ها برای پیاده روی كوتاه و مناسب بودند كه این امر منجر به كاهش معنی دار در استفاده از اتومبیل شخصی در نتیجه كاهش مصرف سوخت كه خود در بهداشت و سلامت جامعه نقش دارد. ولی بر عكس نتایج مرتبط با كیفیت محیط زندگی نشان می دهد كه محله كم تراكم از طریق میزان سبزینگی و فضاهای باز و پارك ها كیفیت بهتری دارند. همچنین به لحاظ امنیت به نفع فرم شهری فشرده یعنی محله پشت بازار چه بوده است كه در آن جایی كه طیف وسیعی تری از ساعات امن برای پیاده روی گزارش شده است؛ و به نظر می رسد كه یك تركیب تراكم بالا با كاربری مختلط (شهر فشرده+ كاربری مختلط) معمولاً برای پایداری سودمندترین فرم است. بنابراین با توجه به نتایج پیش آمده بین تمامی متغییرهایی كه مد نظر تحقیق بوده است اثبات گردید و تمام شاخص ها و متغیرها به سود فرم شهری فشرده می باشد.