دانش بومي روستايي در روستاي موچنان با تأكيد بر كشاورزي

دانش بومی عبارت است از مجموع تجربه و دانشی كه یك جامعه در برخورد با مشكلات آشنا و ناآشنا بدست آورده و آن را اساسی برای تصمیمگیریهای خود قرار داده است. دانش بومی ریشه در تجربۀ قرنهای گذشته دارد و تا وقتی كه جامعه پا برجاست، به عنوان پایۀ فرهنگی و فنی آن به تكامل خود ادامه میدهد. در نتیجه افراد مسن و سالخوردۀ روستا یعنی كشاورزان، دامداران و چوپانان با تجربه و در كل چه مرد و چه زن، تجربه و دانشی از محیط اطراف خود و زندگی در روستا دارند كه با از بین رفتن آنها اطلاعات عظیمی از دانش بومی آن محل از دست میرود. هدف از این تحقیق نیز همین است كه با ثبت اطلاعات بومی این روستا كه از طریق پرسشهایی كه از مردم بومی این روستا و طبق شناختی كه از این روستا داشتهایم به مواردی از دانش محلی این روستاییان اشاره كنیم تا از بین رفتن آن جلوگیری شود و همچنین به اهمیت و كاربرد آن بیشتر توجه شود. دانش بومی در ابعاد و زمینههای گوناگونی چون كشاورزی، دامداری، صنایع دستی، منابع طبیعی و استفاده از گیاهان دارویی و غیره در مناطق روستایی وجود دارد. نتیجۀ بدست آمده بیانگر این واقعیت است كه با وجود اینكه ظاهر زندگی شهری و تجملات آن در این روستا نمود بیشتری پیدا كرده ولی در كل فن آوریهای ارائه شده به جوامع روستایی بخصوص در بخش كشاورزی از نرخ پذیرش قابل قبولی برخوردار نیست چون این دانش محلی كه بر اساس تجربۀ چندینساله به صورت رایگان به آن دست یافتهاند، منطبق با شرایط محیطی و فرهنگی و متناسب با رفع نیازهایشان است. بعلاوه اینكه متأسفانه مردم محلی و دانش بومی روستایی در حل مشكلات روستا بخصوص در زمینۀ اقتصادی و محیطی جایگاهی ندارند. میتوان با استفاده از این دانش بومی گامهای استوارتری در بهبود وضعیت اقتصادی روستایی برداشت.