آزادي از منظر حكمت سياسي متعاليه

حدود مجاز تصمیم و عمل براي یك انسان در جامعه سیاسی چیست؟ افراد یك جامعه سیاسی نسبت به تأمین امكانات و شرایط مناسب براي خواستهها و نیازهاي فردي چه حقی بر عهده جامعه سیاسی دارند؟ این پرسش همان مسئله آزادي است. اختلاف در مواضع معرفتی و ایدئولوژیك موجب اختلاف در پاسخ به این مسئله میشوند. هدف این پژوهش بررسی مسئله آزادي از دیدگاه حكمت متعالیه است. اساس كار در این مسئله ماهیت حكمت متعالیه است كه با تعریف حكمت به مظهریت عالم ربوبی و تخلق به اخلاق الهی شناخته میشود. از حیث معرفتی نیز نظریه اعتباریات مبناي كار قرار گرفته است. البته مسایل فلسفی آزادي متنوعاند و در این پژوهش بر اساس مبنایی كه اخذ شده است، تلاش شده پاسخی كوتاه، اما درخور به این مسایل داده شود. انتظار این است كه این پژوهش نقطه شروع پژوهشهاي آینده باشد. تفاوت آشكار آزادي متعالیه با آزادي لیبرال میتواند براي اهل سیاست جالب باشد و به ویژه در تصمیمگیريها و سیاستهاي فرهنگی لحاظ شود. آزادي در حكمت متعالیه آزادي براي رسیدن به مقام اسماي حسنا و تخلق به اخلاق الهی است؛ نه آزادي براي ارضاي شهوات و غرایز.