نقش گردشگري در همگرايي فرهنگي كشورهاي عضو OIC

صنعت گردشگري منشور كثیرالوجهی است كه هر وجه آن جنب ههایی از زندگی و نیازهاي جوامع انسانی را متأثر و مرتفع می سازد. گردشگري بنا به ماهیت خود داراي كاركردهاي متعددیست كه در تحول اقتصادي، انتقال و مبادله فرهنگی و جایگاه كشورها در تصمی مگیري جهانی نقش مهمی دارد. امروزه فرهنگ و اقتصاد ناگزیر دو بال همسان توسعه اجتماعی و سیاسی جوامع به شمار می روند. مبادلات فرهنگی به مانند مبادلات اقتصادي و حتی در برخی موارد بالاتر از آن می تواند زمینه ساز رشد و توسعه جوامع در زمینه هاي گوناگون شده و راه را براي برداشتن گامهاي مؤثر در راه توسعه و پیشرفت همه جانبه هموار سازد. در این مطالعه با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی تأثیر فعالیت هاي گردشگري بر همگرایی فرهنگی كشورهاي سازمان كنفرانس اسلامی پرداخته شده است. در این راستا با در نظر گرفتن اهمیت همكاري هاي فرهنگی در جهان امروز در م ییابیم كه تا چه اندازه این مهم می تواند در یكپارچگی جهان اسلام كه بیش از 1/5 میلیارد نفر جمعیت و مقادیر عظیمی از منابع با ارزش جهانی و استعدادهاي بالقوه وسیعی به لحاظ توانمندي ها و جاذبه هاي گردشگري در خود دارد، نقش داشته باشد. تاكنون به رغم تلاش هاي صورت گرفته، سطح همكاري هاي فرهنگی، اقتصادي درون سازمانی 57 كشور مسلمان عضو سازمان كنفرانس اسلامی به خصوص در زمینه ي گردشگري در حد مطلوب نبوده، و از 907 میلیون گردشگر و 856 میلیارد دلار درآمد گردشگري جهانی در سال 2007 به جز موارد معدودي، مجموعه این كشورها به طور میانگین وضعیت مناسبی ندارند، كه باید در این مورد اقدام عملی و مؤثر صورت پذیرد. در راستاي دستیابی به توسعه پایدار اقتصادي و همگرایی فرهنگی كشورهاي اسلامی سازمان مذكور، با بررسی و مطالعه تطبیقی برنامه هاي ملی گردشگري كشورهاي اسلامی و ایجاد یك شبكه مشترك كه متولی امر تبلیغات و اطلا عرسانی، آموزش نیروي كار، هتلداري، توسعه زیر ساخت هاي اقامتی، استراحتگاه ها، اماكن تفریحی، گسترش شبكه خطوط هوایی، م یتواند در راستاي اهداف توسعه ي گردشگري كشورهاي عضو این سازمان، گام مؤثري بردارد. در صورت تحقق این مهم، فعالی تهاي گردشگري كشورهاي اسلامی متحول شده و موجب شناساندن كشورهاي اسلامی براي سایر كشورها و تحكیم جایگا هشان در عرصه ي بین المللی خواهد شد.