تلفيق ارزيابي تاثير و مديريت تعارض در برنامه ريزي شهري: تجربيات فنلاند

مقاله حاضر به بررسی ارتباطات درونی بین تحولات اخیر در مدیریت تعارض و فرایندهای ارزیابی تاثیرات در برنامهریزی شهری كشور فنلاند پرداخته است. این مقاله با معرفی حوزههای مرتبط با ارزیابی تأثیرات و مدیریت تعارض آغاز میشود. سپس توسعهی شیوههای ارزیابی تأثیر و وضعیت میانجیگری تعارض در برنامهریزی كاربری زمین فنلاند را مورد بحث قرار میدهد. برای نمونه از طرح توسعه پر كردن كورتینریتی 1 برای نشان دادن نحوهی عملكرد سیستم برنامهریزی فنلاند در شرایط تعارض و نحوهی مشاركت در ارزیابی اثرات اجتماعی در مدیریت تعارضهای برنامهریزی ، استفاده شده است. سؤال اصلی تحقیق این بوده است كه فرایندهای ارزیابی اثرات چگونه در مدیریت تعارض مشاركت میكنند؟ بر مبنای تجربه فنلاند، چنین استدلال میشود كه ارزیابی تأثیر اجتماعی طرحهای كاربری زمین میتواند در مدیریت تعارض بهویژه در غیاب فرایندهای میانجیگری تعارض نهادیشده نقش داشته باشد. بهعلاوه، ارزیابی تاثیر اجتماعی ممكن است ویژگیهای میانجیگری تعارض بهدست آورد كه به میزان و شدت مشاركت ذینفعان در فرایند و كیفیت ادغام آن بین تولید دانش و تصمیمگیری بستگی دارد. بهطور همزمان شیوههای میانجیگری تعارض و بینشهای نظری میتواند كاربرد ارزیابی تاثیر اجتماعی را تحت تأثیر قرار دهد تا به آن كمك كند با آگاهی بیشتری به ناسازگاری كاربری زمین بپردازد.