بررسي نقش پژوهشكده ها و مراكز تحقيقاتي انرژي هاي تجديد پذير در دست يابي به معماري پايدار

افزایش جمعیت و محدود شدن ذخایر انرژی های تجدید ناپذیر آسیب های جدی را به محیط زیست و سلامتی انسان وارد كرده است. بنابرین تأمین انرژی از منابع تجدید پذیر به دلیل پاك و نامحدود بودن هدف عمده بسیاری از كشورهاست. انواع انرژی ه ای تجدیدپذیر همچون انرژی خورشیدی، بادی، آبی، زمین گرمایی و بیومس نمونه هایی از انرژی های پاك هستند كه بهره گیری از این منابع به پایداری و اعتدال مواد و انرژی می انجامد. هدف ابن تحقیق نقش پژوهشكده ها و مراكز تحقیقاتی انرژی های تجدید پذیر در دست یابی به معماری پایدار می باشد. تحقیق انجام گرفته مبتنی بر روش توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری مطالعه تمامی مراكز پژوهشی و تحقیقاتی است كه اهداف آن ها دستیابی به معماری پایدار و مطالعات در زمینه انرژی های تجدید پذیر بوده است. در این زمینه نمونه آماری بررسی و پژوهش نه نمونه از آزمایشگاه ها و مراكز تحقیقاتی ساخته شده در چند سال اخیر است. در این نمونه ها به مطالعه مصالح و تكنولوژی های نو جهت بهره گیری از انرژی های تجدید پذیر، چگونگی بهره گیری از این انرژی ها و مطالعات صورت گرفته در این زمینه پرداخته شده است.نتیجه این پژوهش نشان می دهد كه بهره گیری از انرژی های تجدید پذیر با كمك مصالح و تكنولوژی نو به پایداری این ساختمان ها انجامیده است. این امر الگویی برای سایر ساختمان ها در تامین انرژی خود از منابع تجدید پذیر خواهد بود. از یافته های این تحقیق می توان اهمیت انرژی های نو در دستیابی به معماری پایدار را نتیجه گرفت كه این امر خود در حل بحران انرژی و آلودگی های زیست محیطی گامی استوار بر می دارد.