پايدارسازي معيشت روستايي: چالش نظام ترويج كشاورزي در شرايط خشكسالي

خلاصه وابستگي خانوارهاي روستايي به اقتصاد متكي بر كشاورزي، موجب شده كه معيشت آنان در شرايط وقوع بحران هايي نظير خشكسالي به مخاطره افتد. در اين راستا هر چند نياز به بهره گيري از رويكردهاي مختلف، بمنظور كاهش اثرات خشكسالي و پايدارسازي معيشت خانوارهاي روستايي محسوس مي باشد، اما اين مهم چندان مورد توجه قرار نگرفته است. لذا اين پژوهش با هدف بررسي اثرات خشكسالي بر معيشت روستايي و ارائه راهكارهايي براي پايدارسازي معيشت انجام گرديده است. بدين منظور با بكارگيري تلفيقي از روش هاي پژوهش كمي و كيفي، نسبت به گردآوري اطلاعات مورد نياز در استان فارس اقدام گرديد. يافته هاي پژوهش نشان مي دهند خانوارهاي روستايي تلاش كرده اند با تنوع بخشي به اقتصاد خانوار، متنوع سازي فعاليت هاي كشاورزي، تنوع بخشي اجتماعي، تغيير استانداردهاي زندگي و نيز بهبود مديريت فني كشاورزي نسبت به كاهش عدم قطعيت موجود در بخش كشاورزي اقدام نمايند. همچنين تحليل رگرسيون نشانگر آن است كه سازه هاي ميزان درآمد ساليانه، ميزان تسهيلات دولتي دريافتي، ميزان غرامت دريافتي از صندوق بيمه محصولات كشاورزي، سن سرپرست خانوار، ميزان ارتباطات برون اجتماعي و نيز حساسيت محصولات شتوي مهمترين عوامل تبيين كننده پايداري معيشت روستايي مي باشند. بنابراين سياستگذاري هاي بخش كشاورزي مي بايست بگونه اي انجام گردند كه امكان بهره گيري بهينه از كاركردهاي اجتماعي و ظرفيت هاي انساني موجود در بخش كشاورزي فراهم شود. در اين راستا نهادها و عاملين ترويجي مي توانند با تمركز بر كنش هاي جمعي و گروه گرايي، توانمندسازي، ظرفيت سازي خانوارهاي روستايي و نيز افزايش مشاركتهاي اجتماعي نقش بسزايي در تحقق اين اهداف داشته باشند. واژه هاي كليدي: ، ، پايداري،