تاملي جامعه شناختي در مولفه هاي موثر بر آگاهي والدين نسبت به حقوق كودكان نابينا

عمده شخصیت یك فرد در دوران كودكی شكل می گیرد، به همین دلیل، این مرحله از رشد و تكوین انسانی ظرافت وحساسیت خاص خود را طلب می كند. خانواده به عنوان حلقه اتصال و انسجام فرد با فرهنگ و جامعه، بنيادي ترين نهاد اجتماعي محسوب مي شود كه گستره ی اثر و نفوذ آن در شكل دادن به مولفه هاي رواني و اجتماعي شخصيت ، از ابتدا تا انتهاي حيات آدمي را در بر مي گيرد. از اینرو كودك برای برخورداری از یك زندگی بهینه ، به آموزش و پرورش مناسب ، درمان و...نیاز دارد و حمایت والدین زمینه ساز تامین نیازهای كودك است. در این میان حضور یك كودك معلول با توجه به شدت و نوع معلولیت خود می تواند مسائل خاص خود را پیش روی خانواده نهد؛ بدیهی است كه ظرفیت های یك خانواده برای برخورد، سازگاری و انطباق با مسئله معلولیت كودك متفاوت بوده و به عوامل مختلفی از جمله آگاهی والدین نسبت به حقوق این كودكان بستگی دارد. چراكه والدین آگاه، بیشتر به حقوق كودك توجه داشته و بیشتر درصدد برآوردن این حقوق هستند. میزان زیان های اجتماعی ناشی از تربیت نادرست یا احتمالا سوءاستفاده از طفل می تواند چنان ویرانگر باشد كه تدوین مجموعه قوانین خاص برای صیانت كودكان نابینا ضروری می نماید. در این راستا پژوهش حاضر با روش تحلیل اسنادی برآن است تا ضمن بررسی پژوهش های تجربی در این حوزه، پاسخ مناسبی باشد بر این قضیه كه والدین نسبت به حقوق كودكان نابینا چگونه آگاهی به دست می آورند.