بررسي نقش كاهش زمان سفر ناشي از بهسازي آزاد راه ها در افزايش منابع اقتصادي كاربران

زمان سفر یكی از عمده ترین پارامترهای اقتصادی حمل و نقل است و در بعضی مواقع صرفه جویی در زمان ، بزرگترین سود اصلاحات ترافیكی راه ها است. در بسیاری از مطالعات پیشین اثر كاهش ر زمان بر منافع اقتصادی حاصل از اجرای پروژه های بهسازی راه ها مورد بررسی قرار گرفته است. در اندازه گیری ارزش كل زمان صرفه جویی شده( یا تلف شده) همواره یا دو كمیت عمده رو پریر هستیم : 1- امحاسبه ارزش كمی هر واحد از زمان سفر (مانند یك ساعت) ، ۲. اندازه گیری كل زمان های صرفه جویی شده (یا تلف شده ) براثر عوامل تغييردهنده زمان سفر در یك جابه جایی مشخص عوامل متعددی بر ارزش زمان سفر تأثير می گذارد كه برخی از آنها عبارت است أز. نوع و هدف سفر از ترجیحات مسافر ، شرایط سفر و مشخصات وسیله نقلیه همچنین، با افزایش را سطح دستمزدها ارزش زمان سفر نیز بیشتر میشود و بدین ترتیب ارزش زمان را می توان به صورت نسبینی از دستمزد متوسط نشان داد. زمان صرفه جویی شده حاصل از هر گونه اصلاحات در یك مسیر مورد نظر را نیز میتوان بین زمان طی شده در قبل و بعد از اصلاحات انجام یافته بدست آورد كه محاسبه این كمیت به تشكیل روابط و مدل هایی برگرفته از مطالعات خاص هر سیستم بهسازی بستگی دارد .