بررسي منابع استرس زا محيط كار از نظر كارگران در معادن زغال سنگ استان كرمان و راههاي مقابله با آن

موضوع استرس و تاثير آن بر روي راندمان كار كارگران و سازمانها يكي از مشكلات دنياي صنعتي پيشرفته و مباحث اصلي مديريت رفتارسازماني را به خود اختصاص داده است. با مشخص نمودن منابع استرس شغلي مي توان در صورت مواجه شدن با آن جهت افزايش كارايي، قدرت مقابله با منابع استرس زا را افزايش داد يا در صورت امكان منابع استرس زاي محيط كار را كاهش داد.پژوهش حاضر با هدف تعيين منابع استرس زا شغلي و راه هاي مقابله با آن تعداد 465 نفر كارگر معادن از طريق نمونه گيري به صورت تصادفي طبقه اي در پائيز 1383 انجام گرفت. اطلاعات مشتمل بر مشخصات فردي حرفه اي، استرس شغلي و پاسخ هاي رفتاري توسط پرسشنامه جمع آوري گرديد و توسط آمار توصيفي و استنباطي تجزيه و تحليل شد. نتايج حاصله نشان داد كه بيشترين ميزان استرس شغلي مربوط به حوادث ناشي از كار (68/8 درصد) و ارتباط معني داري را بين استرس شغلي ووضعيت اقتصادي و پاسخ هاي رفتار وجود داشت (0/05 بزرگتر از P) ارتباط استرس شغلي با احساس تحليل رفتن و خستگي پايان كار، تمايل به ترك كارو غيره مرتبط بوده است. با توجه به وجود استرس شغلي و پيشگيري از آثار رواني و رفتاري استرس بر كار كارگران معادن نياز به آموزش روشهاي مقابله با منابع استرس زا محيط كار و نياز به تهيه امكانات رفاهي و بهبود شرايط محيط كار است كه ازجمله وظايفي است كه بر عهده مديران سازمان هاي خدمات ايمني و بهداشت كار مي باشد.