كشاورزي شهري تعامل دوسويه منظر كشاورزي و منظر شهري

منظر كشاورزی محلی تبلور و تجسم تفكرات و دانش كشاورزان در امر استفاده بهینه از منابع و تولید غذا می باشد كه با برقراری رابطه هماهنگ با سكونت گاه های بشری طی هزاران سال تكامل یافته و پایدار مانده است. با گسترش شهرها مناظر كشاورزی كه خدمات اكولوژیك، اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی - تولیدی را به جامعه شهری ارائه می دهد نابود گشته و رابطه شهر و منظر كشاورزی مختل شده است. بدیهی است كه پاركهای شهری به دلیل تحمیل هزینه های فراوان نگهداری و ... علی رغم نیاز شهروندان هرگز جایگزین مناسبی برای مناظر كشاورزی نبودهاند. كشاورزی شهری به عنوان راهبردی جهت پیوند مجدد شهر و منظر كشاورزی، تأمین غذا و امنیت غذایی، و دیگر مزایا كه می تواند به شهروندان ارائه دهد مورد بحث این پژوهشی است. چگونگی پیوند مجدد كشاورزی و منظر شهری سوالی اصلی این تحقیقی است. روش مورد استفاده توصیفی تحلیلی است و هدف اصلی پژوهشی شناسایی ابعاد مختلف كشاورزی شهری، انواع الگوهای كشاورزی نسازگار با شرایط شهری و همچنین مكانهای مناسب جهت كشاورزی در شهر است. ابتدا مبانی نظری پیرامون منظر كشاورزی و كشاورزی شهری تدوین شده و در نهایت پس از تحلیل مزایا و چالشهای پیش روی كشاورزی شهری، راهكارهای پیوند منظر كشاورزی و منظر شهری بیان می شود.