مديريت ريسك خشكسالي با استفاده از برنامه ده مرحله‌اي مقابله با خشكسالي (مطالعه موردي حوزه آبريز سيستان)

خشكسالی به عنوان یك پدیده طبیعی اقلیمی، در هر منطقه ای وجود دارد. خشكسالی پدیده ای آرام و خزشی می باشد كه بدلیل عدم توجه به این مساله هنگامی به مقابله با آن می پردازند كه به دلیل ایجاد بحران، خسارات قابل توجه ای را در نواحی مختلف ایجاد نموده است. در صورتی كه مدیریت خشكسالی، تنها مبتنی بر مدیریت بحران باشد، یعنی پس از وقوع بحران به مقابله با آن پرداخته می شود به دلیل عدم وجود فرصت و منابع كافی غالبا مدیریت نتیجه خوبی را در بر نخواهد داشت. از ا ین رو مدیریت خشكسالی بایستی مبتنی بر مدیریت ریسك باشد. بر خلاف مدیریت بحران كه در بر گیرنده مجموعه ای از اقدامات واكنشی می باشد، مدیریت ریسك به كنش در مقابل خطرها می پردازد. از این رو زمان كافی برای رویارویی با حوادث وجود دارد. فرآیندهای این دو نگرش مدیریتی دارای مزایای منحصر به فردی می باشد كه با تلفیق این دو نگرش و با تاكید بر مدیریت ریسك می توان اثرات این واقعه را به میزان بسیار زیادی كاهش داد. با انجام تلفیق مدیریت ریسك و بحران در منطقه سیستان كه كاربرد برنامه ده مرحله ای خشكسالی آمریكا است می توان از خسارات خشكسالی این منطقه كاست و به منطقه سیستان حیاتی دوباره بخشید. برای انجام مدیریت ریسك در این منطقه به هماهنگی سازمان های مختلف و برنامه ریزی مشترك بین سازمان ها نیاز می باشد.