ارزيابي شاخص هاي برنامه ريزي شهري مؤثر بر ارتقاي امنيت محيطي زنان در فضاهاي شهري با استفاده از رويكرد CPTED (نمونه موردي: پارك كوثر مشهد)

امروزه توجه به مفهوم امنیت شهروندان و روش های ارتقاء آن به عنوان یكی از اولویت های اساسی در مباحث مربوط به برنامه ریزی و طراحی شهری مطرح می باشد. آنچه امروزه از امنیت به عنوان دریافت ذهنی و عینی ادراك می رود، ناشی از ساختار و نحوه چیدمان محیط است، لذا جهت افزایش آن بایستی معیارها و استانداردهایی در طراحی فضاهای شهری در نظر گرفت. یكی از این روش ها استفاده از رویكرد CPTED(كاهش جرائم توسط طراحی محیطی) در فرآیند برنامه ریزی و طراحی فضاهای شهری است. در این راستا هدف این تحقیق بررسی معیارهای مؤثر در افزایش امنیت محیطی زنان بر پایه رویكرد CPTED در پارك كوثرمشهد می باشد. در این پژوهش از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی استفاده شده و برای گردآوری اطلاعات ابتدا مبانی نظری تحقیق با استفاده از مطالعات كتابخانه ای جمع آوری و مفهوم سازی گردیده و سپس شاخص ها و مؤلفه های رویكرد CPTED استخراج و در قالب پرسشنامه (طیف لیكرت) برای استفاده كنندگان مطرح می گردد. جامعه آماری تحقیق نیز كلیه بانوان استفاده كننده از پارك (بازه سنی 14 تا 60 سال) در نظر گرفته شده و حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران و اعمال (% 10) ضریب اطمینان برابر با 300 نفر به دست آمده است. در نهایت داده های پرسشنامه در قالب نرم افزار spss و آزمون كای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان از آن دارد هر چند شاخص های رویكرد CPTED در پارك كوثر نظیر امنیت و خوانایی در سطح بالایی قرار داشته و رضایت نسبی بانوان در زمان استفاده از آن را در بردارد اما بایستی در رابطه با زنان، به ویژه در شهر مشهد كه از ساختار فرهنگی و اعتقادی بالایی برخوردار می باشد به معیارهای ریزتر و جزئی تری نیز در شاخصه های طراحی محیط توجه نمود.