بررسي ميزان اضطراب دانش آموزان بر اساس متغيرهاي خود كارآمد پنداري و جهت گيري هدفي

هدف از مقاله و تحقیق حاضر پیش بینی اضطراب ریاضی در دانش آموزان مدارس متوسطه نسبت به درس ریاضیات در قالب 3 فرضیه زیر - صورت گرفته است: 1 میزان اضطراب و ترس ریاضی در دانش آموزان پایه سوم دبیرستان رشته های ریاضی و تجربی و انسانی متفاوت است . 2 بین خود – - كار آمد پنداری و جهت گیری هدفی دانش آموزان پایه سوم دبیرستان هر سه رشته رابطه وجود دارد . 3 سهم هریك از متغیر های جهت گیری هدفی و - خودكار آمد پنداری در ناراحتی و اضطراب ریاضی مساوی است.. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده گردید كه پرسشنامه ای با 29 سؤال تكثیر و در اختیار 222 نفر از دانش آموزان دبیرستان های شهرستان لارستان قرار داده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات از مقیاس اضطراب ریاضی بتز پرسشنامه خود كارآمد پنداری بندورا و پرسشنامه جهت گیری هدف حیدری 1389استفاده گردید. برای تحلیل داده ها از روش های تحلیل واریانس و رگرسیون استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد كه میزان اضطراب ریاضی دانش آموزان در متوسطه دوم در هر سه رشته تفاوت معناداری دارد همچنین تمامی ابعاد خود كارآمد پنداری با جهت گیری هدفی تسلطی رابطه منفی و با جهت گیری هدفی عمكرد مدار رابطه مثبت معنادار نشان میدهد. خودكارآمد پنداری و جهت گیری هدفی با اضطراب ریاضی نیز همبستگی داشته و می توان براساس نوع جهت گیری هدفی و میزان خودكارآمد پنداری دانش آموزان در حدود 94 درصد از میزان ناراحتی ها در آنان پیش بینی نمود