چالش هاي استقرار مديريت روستايي در روستاهاي كوچك و پراكنده

روستاها و آبادیهای زیر20 خانواری كه فعالیت آنها در زمینه كشاورزی و فعالیتهای وابسته به آن است، از لحاظ اقتصادی، زیست محیطی و امنیتی نقش مهمی دارند. مدیریت یكپارچه عرصه های روستایی در زمینه كشاورزی و بهره برداری از منابع طبیعی 48 درصد از كل آبادی / بدون توجه به این آبادیها میسر نیست. براساس قوانین و مقررات 27906 آبادی دارای سكنه كشور كه 1 كشور را تشكیل میدهند و دارای جمعیت زیر 100 نفر كه اصطلاحاً روستاهای كوچك نامیده میشوند، به دلیل عدم احراز شرایط تاسیس دهیاری و نداشتن شورای اسلامی روستایی، از موهبت داشتن نهاد مدیریت روستایی بی بهره هستند. استقرار مدیریت روستایی در چنین سكونتگاههایی به دلیل خصوصیات و شرایط ویژه آنها دارای چالشهای متعددی است كه هدف مطالعه حاضر بررسی و شناسایی آن چالشهای استقرار مدیریت روستایی در روستاهای كوچك و پراكنده كشور میباشد. روش مطالعه حاضر از نظر هدف در زمرۀ مطالعات كاربری و از نظر تكنیك گردآوری دادهها، مطالعه اسنادی محسوب میشود به نحوی كه دادههای مورد نیاز، از منابع اطلاعاتی متعدد، سرشماریهای موجود 1335 تا 1390 و لایه های اطلاعات مكانی استخراج و با استفاده از نرم افزارهای آماری spss و سامانه اطلاعات جغرافیایی Arc Gis مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد همچنین رویكرد مطالعه حاضر از نظر نوع تحلیل، تحلیلی توصیفی میباشد و تلاش میشود خصوصیات روستاهای كوچك و فاقد شورای اسلامی روستایی در ایران در ادوار مختلف توصیف و تحلیل شود. نتایج تحقیق نشان میدهد روستاهای مورد مطالعه از چالشهای متعددی از جمله تغییرات جمعیتی و پیری جمعیت، پایین بودن سطح سواد، پایین بودن سطح اشتغال، سطوح پایین تر خدمات دهی عمومی، سطوح پایین فعالیت بخش خصوصی، پراكنش و انزوا زیادی و نیز تراكم اندك جمعیتی رنج میبرند. چالشهایی كه امكان استقرار مدیریت روستایی در روستاهای یاد شده را با مشكل مواجه مینماید. در پایان راهكارهایی برای رویایی با چالشهای پیشرو ارائه شده است.