اثر كودهاي ورمي كمپوست و ميكوريزا بر ميزان جذب فسفر ، روي و آهن دانه سويا ( Glycine max L ) تحت شرايط تنش كم آبي

به منظور بررسی اثر كودهای ورمی كمپوست و میكوریزا بر میزان جذب فسفر، روی و آهن دانه گیاه سویا در شرایط تنش كمآبی، آزمایشی در سال 1392 در مركز تحقیقات كشاورزی شهرستان خرم آباد اجرا گردید. این آزمایش به صورت كرتهای یك بار خرد شده در قالب بلوكهای كامل تصادفی در 4 تكرار انجام شد. تیمارهای آبیاری به عنوان عامل اصلی 216 و 286 میلیمتر تبخیر از تشتك تبخیر كلاس ، در سه سطح در نظر گرفته شدند كه شامل: آبیاری پس از 06 A بودند. تیمارهای كودی نیز به عنوان عامل فرعی در شش سطح شامل: شاهد، تلقیح با كود میكوریزا، مصرف 5 و 10 تن در هكتار كود ورمیكمپوست، مصرف 5 و 26 تن در هكتار كود ورمی كمپوست به همراه میكوریزا به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته سطوح كودی بر میزان فسفر دانه سویا معنیدار بود. استفاده از كودهای × شدند. نتایج نشان داد كه بر همكنش تنش كمآبی تلفیقی در شرایط تنش كم آبی سبب افزایش میزان فسفر دانه سویا نسبت به شاهد گردید. به طوریكه حداكثر میزان فسفر در شرایط تنش كمآبی شدید و ملایم در تیمارهای تلفیقی ورمیكمپوست به همراه میكوریزا حاصل شد. همچنین اثر تنش كمآبی و سطوح كودی بر میزان روی و آهن دانه در سطح احتمال خطای یك درصد معنی دار بود. به طوریكه با افزایش شدت تنش كمآبی میزان روی و آهن دانه سویا كاهش یافت. در این آزمایش استفاده تلفیقی كودها سبب افزایش جذب فسفر و كاهش معنی دار میزان روی و آهن دانه شد