سنجش ميزان انطباق كلانشهر مشهد با شاخصهاي شهر دوستدار سالمند

به مدد توسعه بهداشت و درمان، افزايش آگاهي و خودآگاهي انسان، مديريت بدن و حمايتهای اجتماعي امروزه شمار بسياری از مردان وزنان دوره سالمندی را تجربه ميكنند كه خود نيازمند ارائه مجموعه خدمات و امكانات ويژه و فراهم آوردن محيط خاص برای سلامت و ارتقاء كيفيت زندگي سالمندان ميباشد. از سويي همسويي اين پديده با پديده شهرنشيني ضرورت توجه به آن را دو چندان نموده است. بر اين اساس، مجموعه معيارهايي به عنوان معيارهای سالمند محوری مبنای توسعه، برنامه ريزی و مديريت فضاهای شهری قرار ميگيرد. لذا هدف پژوهش حاضر سنجش معيارها و ويژگيهای طراحي يك شهر دوستدار سالمند در وهله اول، و در گام دوم بررسي ميزان انطباق كلانشهر مشهد بهعنوان يكي از مراكز شهری گسترده با اين معيارها ميباشد. برای اين منظور از روششناسي توصيفي و تحليلي با ابزار پرسشنامه بهره گرفتهشده است كه نتايج تحقيق از ميان 021 سالمند مناطق سيزدهگانه شهر مشهد حاكي از پايين بودن سطح معيارها و مؤلفههای هشتگانه تدوين شده در سه بعد كيفيت فضای شهری، خدمات بهداشتي - اجتماعي و زيرساختهای فضايي در اين كلانشهر ميباشد. همچنين نتايج رگرسيون خطي چند متغيره بين مؤلفههای هشتگانه تعريف شده برای شهر سالمند محور و ميزان رضايت سالمندان از خدمات ارائهشده در شهر مشهد نيز بيانگر اين است كه از ديدگاه آنان مؤلفههای منظر شهری، طراحي فضايي، مبلمان و خدمات بهداشتي بيشترين تأثير را در رضايت سالمندان داشته است.