بررسي و مقايسه نتايج آزمايشگاهي انتقال نانو ذرات اكسيد آهن Fe3O4 تثبيت شده با پلي اكريليك اسيد با حل عددي معادله انتقال جابه جايي پراكندگي متناظر با شرايط آزمايش در يك محيط متخلخل يك بعدي

نانوذرات آهن به دلیل داشتن سطح ویژه بالا دارای قابلیت واكش پذیری زیاد، قدرت جذب كنندگی مطلوب و همچنین بدلیل فراوان بودن و غیر سمی بودن برای اصلاح و حذف آلودگی در محیط های آبی و خاك بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. خصوصیات نانوذرات آهن سبب می شود كه هنگام حضور در این محیطها، به یكدیگر چسبیده و ذرات كلوئیدی بزرگتری را تشكیل دهند و نشست كنند. استفاده از تثبیت كننده های سطحی همانند پلی اكریلیك اسید مانع از كلوخه ای شدن و به هم پیوستن نانوذرات آهن به یكدیگر در هنگام حضور در محیط آبی و خاكی می شوند. در این مطالعه مشاهده می شود كه محلول نانوذرات اكسیدآهن (Fe3O4) در حضور پلی اكریلیك اسید به صورت كاملا جدا از هم و پراكنده قرار می گیرند به طوری كه قطر تقریبی آنها نزدیك به 100 نانومتر است. همچنین با بررسی و مقایسه نتایج داده های آزمایشگاهی (منحنی رخنه،BTC)،و نتایج حاصل از حل عددی معادله ی انتقال جابه جایی -پراكندگی مبتنی بر فرضیه فیلتراسیون كلاسیك كلوئیدها نتیجه می شود كه این فرضیه توانمندی بسیار خوبی برای پیش بینی حركت و سرنوشت نانوذرات اكسید آهن تثبیت شده با پلی اكریلیك اسید را دارد.