مقايسه عملكرد شبكه هاي عصبي مصنوعي و رگرسيون لجستيك در تشخيص نوع سرطان بر اساس داده هاي ريزآرايه DNA

از مزاياي استفاده از داده هاي ريزآرايه DNA در هنگام بررسي بيان ژن هاي سرطان، استخراج حجم انبوهي از اطلاعات در يك آزمايش مي باشد. در اين تكنيك ميزان بيان هزاران ژن به طور همزمان جهت مطالعه رفتار و عملكرد سلول مورد بررسي قرار مي گيرد. در اين مطالعات با داده هايي مواجه هستيم كه تعداد نمونه هاي آن بسيار كمتر از تعداد متغيرها مي باشد، كه اين امر خود به يك چالش جديد براي دانشمندان و آماردانان تبديل شد. براي مقابله با مشكلاتي از قبيل درجه بالاي همخطي در ميان ژن هاي بيان شده و زياد بودن تعداد متغيرها در مقايسه با تعداد نمونه ها، روش هاي مختلفي نيز پيشنهاد شد. هدف از اين مطالعه مقايسه توانايي مدل شبكه عصبي مصنوعي با رگرسيون لجستيك، جهت تشخيص نوع سرطان بر اساس داده هاي ريز آرايه DNA مي باشد.