اصول و قواعد حاكم برحفاظت محيط زيست و مسئوليتهاي آن از منظر حقوق بين الملل

در فرایند تدوین و توسعه حقوق بین الملل محیط زیست و روند تحولات و تكامل قواعد آن، تعدادی از اصول به عنوان اصول بنیادین و اساسی، نقش مهمی دارند كه در این پژوهش سعی شده است این اصول مورد بررسی قرار گیرند. روش پژوهش در این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی و جمع آوری اطلاعات از طریق فیش برداری - میباشد. این پژوهش نشان داد كه بر اساس اصول مذكور، حقوق حاكمه دولتها برمنابع طبیعی قلمرو تحت صلاحیت و كنترل خویش و آزادی آنان در بهره برداری از آنها بر اساس سیاستهای زیست محیطی و توسعه ای آنان، به رسمیت شناخته شده است. همچنین دولتها موظف هستند كه از طریق اتخاذ تدابیر پیشگیرانه و احتیاطی از وارد آوردن صدمه به محیط زیست خودداری كنند. بر اساس این اصل دولتها علاوه بر این كه موظف هستند از فعالیتهای دارای آثار مخرب زیست محیطی فرامرزی خودداری كنند، متعهد هستند كه از چنین فعالیت هایی توسط اتباع خویش نیز ممانعت به عمل آورند و سرزمین خود را نیز به نحوی مورد استفاده قرار ندهند كه دارای چنین آثاری باشد. یكی از مصادیق اصلی تعهد دولتها به عدم ورود خسارت زیست محیطی به كشورهای دیگر، در مخاصمات مسلحانه است. دولتها با ممنوع كردن تخریب محیط زیست كه از نظر نظامی غیر قابل توجیه است، منع استفاده از محیط زیست به عنوان سلاحی متعارف در جنگ و محدود نمودن دولتها در انتخاب شیوه های جنگی، در تلاش هستند تا از وارد آوردن خسارات غیر قابل جبرات به محیط زیست جلوگیری كنند.