فرآيندهاي مورفوتكتونيك گسل جوان زاگرس در تغييرات الگوي رودخانه و روانه هاي ماسه اي دشت سيلاخور

از جمله فرآیندهای ژئومورفولوژیكی ناشی از فعالیت های نئوتكتونیكی، تغییر الگوی كانال رودخانه ها و روانه های ماسه ای می باشند كه مناطق تحت تاثیر این فرآیندها، ممكن است صدمات و خسارات فراوانی را ببینند. دشت سیلاخور در شمال شرقی استان لرستان با وجود گسل های فعال و توان لرزه ای بالا قرار گرفته است كه تحت تاثیر این فعالیت ها، احتمال وقوع روانگرایی، تغییر الگو و كانال رودخانه سیلاخور در این دشت دیده می شود. لذا هدف از مطالعه حاضر، شناسایی و بررسی تغییر الگو، كانال رودخانه و روانه های ماسه ای در پهنه دشت سیلاخور می باشد. نوع تحقیق كاربردی و روش آن تحلیلی و میدانی می باشد. ابزار تحقیق شامل نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی، ژئومورفولوژی، آبهای زیرزمینی و اطلاعات لرزه خیزی منطقه و نرم افزارهای Arc GIS ، ENVI و Google Earth می باشد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد، با توجه به بالا بودن عمق آب های زیرزمینی، لرزه خیزی منطقه و وجود نهشته های آبرفتی در دشت سیلاخور، اطرف شهرستان دورود پتانسیل بالایی برای بروز روانگرایی دارد كه روانه های ماسه ای، ناشی از بروز این پدیده می باشند. هم چنین بررسی مئاندرهای رودخانه سیلاخور، نشان می دهد كه با وجود گسل ها، نو زمین ساخت موجود در منطقه و زلزله خیز بودن دشت ساختمانی سیلاخور، تغییر مسیرهای بزرگ رودخانه ناشی از فعالیت های تكتونیكی و تغییرات فعلی ناشی از فعالیت های انسانی می باشد. شكل گیری پدیده های مورد مطالعه و تغییر آن ها در طول زمان در محدوده مورد مطالعه، به تقابلی بین انسان و محیط منجر شده است كه بازخورد آن زندگی انسان ها را تحت تاثیر قرار داده است.